Niezwykły grzyb nie tylko pięknie wygląda, ale i świetnie smakuje. Właśnie trwa na niego sezon
Grzyby zbierać można nie tylko jesienią. Czarka szkarłatna jest jednym z najpiękniejszych okazów, jakie można znaleźć wczesną wiosną. Zwie się ją krasnalim kielichem - nazwa ta nawiązuje do nietypowej budowy grzyba, przypominającej kielich, miseczkę lub po prostu czarkę. Jej owocniki nie należą do największych, jednak trudno je przeoczyć ze względu na ich intensywnie czerwony kolor.
W Polsce występują trzy gatunki grzybów jadalnych z rodzaju czarka (Sarcoscypha): szkarłatna, austriacka i jurajska. Wszystkie trzy uznaje się za jadalne, smakosze chrupią je nawet na surowo. W 2014 roku czarka szkarłatna oraz austriacka zostały wykreślone z listy gatunków chronionych, natomiast najrzadszy z nich - czarka jurajska - jest gatunkiem chronionym. Z wyglądu są identyczne, więc do ich identyfikacji potrzebny jest mikroskop.
Grzyby wiosenne: jak wygląda czarka szkarłatna? Gdzie rosną czarki?
Czarki można znaleźć w okresie bezmroźnych zim i na przedwiośniu oraz wczesną wiosną (od grudnia do maja) głównie na terenach podmokłych.
Czarki nie wyrastają na ziemi tylko na rozkładających się gałęziach drzew liściastych - najczęściej wierzby i olszy, które rosną na wilgotnych siedliskach w pobliżu leśnych strumieni, potoków czy wąwozów
-przekazują leśniczy z Lasów Państwowych.
Kształt czarki szkarłatnej przypomina - jak sama nazwa wskazuje - czarkę. Owocnik nie jest duży - ma średnicę od 1-5 cm, czasem osiąga rozmiar 8 cm - ale intensywnie czerwony, przez co trudno go przeoczyć. Zewnętrzna część kielicha jest jaśniejsza, lekko podwinięta. Trzonek zaś występuje wyłącznie u owocników wyrastających z gałęzi zagrzebanej w ziemi. Może być krótki lub długi - wtedy owocnik czarki przypomina kielich dla krasnoludka. Miąższ czarki jest jędrny, sprężysty, ma biały kolor i słabo wyczuwalny smak oraz zapach.
WAŻNE: Zbieraj tylko te grzyby, które znasz, a najlepiej skonsultuj zbiory z grzyboznawcą.
Przepisy na czarkę szkarłatną
- Owocniki czarek uznaje się za jadalne, chociaż określane są jako "nieszczególne". Jedzone na surowo chrupią jak rzodkiewka, w smaku lekko ją przypominają, chociaż bardziej wyczuwalny jest ich grzybowy akcent.
- Czarki można jeść bez wcześniejszej obróbki termicznej, do smaku oprószając je szczyptą soli. Surowe można położyć na kanapce, a po po sparzeniu wrzątkiem i pokrojeniu w cienkie paski wrzucić np. do sałatki bądź surówki jako kolorowy dodatek.
- Z czarką postępuje się jak z innymi grzybami: można ją dusić na maśle z cebulką i marynować.
- Charakterystyczny kształt czarki sprawia, że świetnie nada się np. do stworzenia ciekawej przekąski. Mocno doprawioną ziołami (np. szczypiorkiem) pastą jajeczną (ale też np. warzywną czy rybną) wypełnij czarkę grzyba.
- W wersji śniadaniowej zaś podać można jajecznicę w takiej grzybowej miseczce.
- Grzyb ten po obróbce zachowuje sprężystość. Wartą wypróbowania więc może być wariacja na smażone czarki, uprzednio pokrojone, doprawione solą oraz opanierowane w jajku i bułce.
Zobacz trzy propozycje na przygotowanie grzybów:
