14 zimowych rzeczy, które każdy z nas kojarzy z dzieciństwa. To były piękne czasy!

Zawsze z sentymentem wracamy do czasów dzieciństwa. Pora przypomnieć sobie trochę zimowego szaleństwa!

Z traktorem, z saniami ciągniętymi przez konie... Im więcej sanek, tym lepiej! Niesamowita radocha i to nie tylko dla dzieciaków.

Każdy kulig obowiązkowo kończył się wspólnym ogniskiem i pieczeniem kiełbasek na patyku nad ogniem. Ale to wtedy smakowało!

Po zimowym szaleństwie nic nie rozgrzewało tak, jak miseczka gorącego rosołu od mamy. Szybko regenerował siły.

Nie każdy miał w swoim domu sanki, ale to zupełnie nie przeszkadzało w zabawie. Worek jutowy pod tyłek i jedziemy!

Pyszny ratunek dla zmarzluchów to kubek Cola Cao lub Nesquika (zależy od pokolenia). Nawet kożuch tak bardzo nie przeszkadzał. Do tego nogi opierało się o rozgrzany piec i od razu robiło się cieplutko.

Rozgrzana kuchnia to idealne miejsce do zrobienia podpłomyków! Kiedy babcia lepiła pierogi, zawsze podkradaliśmy kawałki surowego ciasta i rzucaliśmy na rozgrzana płytę.

Obowiązkowo robione na drutach przez nasze babcie. Ale one grzały, ale one drapały ;)

Kto to widział, żeby w zimę jeść lody? Na szczęście w cukierniach można było znaleźć ich ciepłą, bardzo słodką i suuuper klejącą wersję.

Umówmy się, od przemoczonej kurtki do przeziębienia droga jest bardzo krótka. Na ratunek przychodził jednak syrop z cebuli domowej roboty. Jedni kochali, inni nienawidzili.

Porządny, duży termos, wypełniony po brzegi gorącą herbatą- ratunek podczas zimowych spacerów w lesie.

Moja babcia bardzo często serwowała nam ryż z jabłkami z prodiża w czasie zimy. Gorące, parujące talerze stawały się puste w kilka chwil.

Im większe kule, tym lepiej. Do tego węgielki z piwnicy i ukradziona z kuchni marchewka. Ale frajda!

Kto nigdy nie spróbował śniegu, niech pierwszy rzuci kamieniem. Ale jedno było pewne: żółty był nietykalny ;)

Na każdym osiedlu były wrogie sobie dwie bandy. To oznaczało jedno: wielką wojnę na śnieżki!