Bardzo popularna w Polsce. Wielu myśli, że jest zdrowa, jak jest naprawdę?

Feta od zawsze kojarzy się ze zdrowym stylem jedzenia i kuchnią śródziemnomorską. Jej lekko słony smak i kremowa kruchość mają zdolność do odmieniania nawet najprostszych dań. Choć uznawana jest za produkt korzystny dla zdrowia, to nie zawsze zasługuje na to miano rzucane lekką ręką. Przez wysoką zawartość soli i tłuszczu nie każdy może sięgać po nią bez ograniczeń. Warto więc przyjrzeć się bliżej, czym naprawdę jest feta, z czego powstaje i kiedy jest cennym dodatkiem, a kiedy może być niepotrzebnym obciążeniem dla organizmu.

Prawdziwa feta to kawałek Grecji zamknięty w kostce, ponieważ pachnie owczym mlekiem, ma w sobie dzikość kozy i smak, którego nie da się podrobić. Chroniona nazwa pochodzenia oznacza, że tylko tak stworzony produkt może być sprzedawany pod tą nazwą w krajach Unii Europejskiej. Oryginalna feta dojrzewa w solance, ma lekko kwaśny smak i kruchą, ale kremową konsystencję.

W sklepach często spotyka się jednak sery typu feta, z tego względu, że powstają z mleka krowiego. Mają podobny wygląd, lecz trochę inny smak i skład, ponieważ zawierają mniej tłuszczu mlecznego, a często także niepotrzebne dodatki stabilizujące. Wybierając prawdziwą fetę, warto sprawdzić kraj pochodzenia i skład, bo tylko wtedy można mieć pewność, że sięgamy po produkt z przebytym tradycyjnym i naturalnym procesem dojrzewania.

Feta może być wartościowym elementem diety, jeśli jest spożywana z dużym rozsądkiem. Zawiera pełnowartościowe białko, które dostarcza wszystkie niezbędne aminokwasy umożliwiające regenerację i budowę tkanek. Jest też dobrym źródłem wapnia, który wspiera kości, zęby i układ nerwowy.

W jej składzie znajdują się również witaminy z grupy B, fosfor i cynk oraz tłuszcz mleczny. Jako ser dojrzewający feta często zawiera także naturalne bakterie kwasu mlekowego, które mogą wspierać trawienie. Choć ma zwartą strukturę to jest produktem lekkostrawnym, o ile oczywiście nie towarzyszy jej nadmiar soli i tłustych dodatków.

Sól jest tym, co nadaje fecie charakterystyczny posmak, ale też jest jej największym problemem, oczywiście dla nas. Ser dojrzewa w solance, dlatego naturalnie zawiera dużo soli, która pomaga zachować trwałość, tylko zła informacja jest taka, że w nadmiarze może obciążać układ krążenia.

Zbyt duża ilość soli powoduje zatrzymywanie się wody w organizmie i podnosi ciśnienie krwi, przez co bywa sporym problemem u osób wrażliwych. Aby zmniejszyć ilość soli, warto przepłukać ser pod wodą lub krótko moczyć go przed użyciem. Dzięki temu utrzyma smak, ale stanie się łagodniejszy dla organizmu. Feta może być częścią zdrowego jadłospisu, jeśli pamiętamy, że jej intensywny smak jest rezultatem wysokiej zawartości soli, która może obciążać organizm.

Feta zawiera dość dużo tłuszczu, jednak sama jego obecność nie powoduje, że jest produktem niezdrowym. Większość tłuszczu w tym serze to tłuszcze nasycone pochodzenia mlecznego, które w umiarkowanych ilościach są elementem zrównoważonej diety. Tłuszcz jest niezbędny do przyswajania witaminy A, D, E i K oraz wpływa na uczucie sytości po posiłku.

Feta najlepiej odnajduje się w połączeniu z warzywami i pełnoziarnistymi produktami, dzięki którym tworzy posiłek ze zrównoważonym składem. Problem pojawia się dopiero wtedy, gdy feta pojawia się na talerzu zbyt często i zastępuje inne źródła tłuszczu w diecie lub co gorsza, im nadmiernie towarzyszy. Mała porcja fety może więc dodać smaku i wartości, pod warunkiem że traktujemy ją jak dodatek, a nie podstawę dania.

Feta to ser dojrzewający, który może wspierać układ trawienny, jeśli jest spożywany w rozsądnych ilościach. Często zawiera naturalne kultury bakterii kwasu mlekowego, które przyczyniają się do zachowania równowagi mikroflory jelitowej. Dzięki temu może łagodnie wspomagać procesy trawienia i wchłaniania składników odżywczych. U niektórych osób z wrażliwym układem pokarmowym nadmiar tłuszczu oraz soli może jednak wywoływać dyskomfort, dlatego zawsze warto uważnie obserwować reakcje organizmu.

Dobra feta wyróżnia się prostym składem i naturalnym smakiem. Warto wybierać produkty z Grecji, ponieważ tylko w tym kraju powstają one z mleka owczego lub z jego mieszanki z mlekiem kozim. W składzie powinny znaleźć się jedynie mleko, sól i kultury bakterii, czyli bez konserwantów i zagęstników.

Oryginalna feta dojrzewa w solance, dlatego po otwarciu najlepiej przechowywać ją w niewielkiej ilości wody z odrobiną soli, by zachowała świeżość na jak najdłużej. Wersje w oleju lub z jednolitą kremową strukturą zwykle są serami typu feta, a nie oryginalnym produktem. Kiedy wiesz, po jaką fetę sięgasz, jej smak przestaje być przypadkiem, ponieważ jest to produkt z wielką i przemyślaną tradycją.

Feta najlepiej smakuje w towarzystwie warzyw, świeżych ziół i produktów zbożowych. Jej słoność i wyrazistość dobrze komponuje się z pomidorem, ogórkiem, papryką i oliwkami, dlatego jest podstawą wielu sałatek ze zrównoważonym składem. W połączeniu z kaszą, makaronem lub pieczonymi warzywami tworzy sycący, ale wyjątkowo lekki posiłek. Dodatek oliwy pomaga wchłaniać witaminy rozpuszczalne w tłuszczach i łagodzi intensywny smak sera. Dzięki takiemu zestawieniu feta staje się urozmaiceniem codziennej diety, a nie źródłem nadmiaru soli i tłuszczu. Wystarczy niewielka porcja, by wprowadzić do potrawy smak, kremowość i wartościowe składniki odżywcze.

W polskich sklepach najczęściej spotyka się ser typu feta, który jest zwykle wytwarzany z mleka krowiego i dostępny pod wieloma nazwami handlowymi. Ser "typu feta" to obejście chronionej nazwy "feta", które świadczy o tym, że nie jest oryginalnym wyrobem, tylko jego interpretacją. Występuje w wersji tłustej oraz półtłustej, aby bardziej go dopasować do polskich przyzwyczajeń i potrzeb dietetycznych. Produkty tego typu różnią się składem i strukturą, dlatego pod tą samą kategorią kryją się zupełnie różne sery. Warto więc patrzeć na etykietę, bo to ona pokazuje, z czym naprawdę mamy do czynienia.

Feta może być zarówno wartościowym dodatkiem, jak i kulinarnym obciążeniem. Wszystko zależy od jej ilości i jakości. W niewielkiej porcji dostarcza białko, wapń i smak, który podkreśla danie, ale w nadmiarze zwiększa ilość soli i tłuszczu w diecie. Świadome wybory powodują, że jest elementem zdrowego posiłku, a nie jego słonym problemem.