Nie każdy może jeść chrzan. Nie lekceważ objawów

Chrzan należy niewątpliwie do produktów polecanych - nie tylko ze względu na swój smak i zastosowanie w kuchni, ale też właściwości zdrowotne. Nie zmienia to jednak faktu, że istnieją pewne przeciwwskazania co do stosowania tego korzenia.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Nie wszyscy mogą korzystać z prozdrowotnych właściwości chrzanu. Osoby cierpiące na choroby nerek i układu pokarmowego powinny być szczególnie ostrożne, jeśli chodzi o spożywanie chrzanu. W szczególności dotyczy to osób z niewydolnością wątroby, nieżytem żołądka oraz dyspepsjami czynnościowymi żołądka. Przeciwwskazaniem do spożywania chrzanu jest również refluks. Dieta osób cierpiących na tę przypadłość powinna składać się głównie z produktów o łagodnym działaniu, które nie będą podrażniać układu pokarmowego.

To wartościowe warzywo nie jest też zalecane dla osób cierpiących na choroby jelit. Spożycie chrzanu może nasilać objawy u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Wrzody dwunastnicy i żołądka również są przeciwwskazaniem do spożywania chrzanu.

Warto również dodać, że spożycie chrzanu w nadmiernych ilościach nie jest zalecane wszystkim, nie tylko osobom cierpiącym na powyższe dolegliwości, ponieważ może prowadzić do nieprzyjemnych skutków ubocznych takich jak wymioty, biegunka czy intensywne pocenie się.

Chrzan przez wiele osób uważany jest za warzywo, którego nie powinno się spożywać przy dnie moczanowej i reumatoidalnym zapaleniu stawów. W rzeczywistości zawartość puryn w chrzanie wynosi ok. 13 mg/100 g, a więc oznacza to, że korzeń ten należy do produktów o niskiej zawartości puryn. Co więcej, chrzan może działać przeciwzapalnie dzięki obecności antyoksydantów, co jest bardzo pożądane przy chorobach stawów.

Chrzan nie szkodzi w zespole jelita drażliwego (IBS), o ile jest dawkowany z umiarem i pod warunkiem że spożywanie go nie wywołuje przykrych reakcji. Generalnie jednak chrzan może pojawić się w diecie low FODMAP.