Mają zabawną nazwę i pełno ich w lasach. Grzybiarze je omijają, a są smaczniejsze niż podgrzybki
04.10.2024 16:03, aktual.: 04.10.2024 17:24
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Jeśli zauważysz ten okaz podczas grzybobrania, wiedz, że mogą czekać cię konkretne żniwa. Zastanawiasz się, czy warto schylać się po bagniaka? To mało doceniany grzyb o soczystym i mięsistym miąższu wydzielającym delikatny żywiczny zapach.
Maślak pstry, znany też jako bagniak czy jakubek, to jeden z najbardziej niedocenianych grzybów. Jest szeroko rozpowszechniony w Europie, łatwy do zidentyfikowania i zazwyczaj występuje w grupie. Bagniaki mogą stać się kulinarnymi gwiazdami, dotrzymując kroku tak przebojowym grzybom, jak borowik czy kurka.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Maślak pstry - niedoceniany grzyb z polskich lasów
Maślak pstry występuje w Polsce pospolicie. Rośnie od lata do jesieni, a upodobał sobie lasy iglaste, zwłaszcza miejsca pod sosnami, wrzosowiska oraz inne wilgotne tereny. Bagniak szeroko rozpowszechniony jest w całej Europie Środkowej, ale występuje także w Ameryce Północnej, Południowej i Japonii.
Bagniaki rosną zazwyczaj w skupiskach, a oznacza to, że jeśli trafimy na maślaka pstrego podczas grzybobrania, w pobliżu zapewne będzie dużo więcej takich okazów, co oznacza nic innego jak grzybowe żniwa. Jednak czy w ogóle warto schylać się po maślaka pstrego? I to jak! Maślak pstry świetnie nadaje się do sosów grzybowych na śmietanie, zup i zapiekanek, ponadto rewelacyjnie odnajdzie się w marynowanej formie. Co istotne maślak pstry nie ma śliskiej skórki, którą trzeba obierać.
Maślak pstry, czyli bagniak. Jak wygląda?
Kapelusz maślaka pstrego mierzy od 5 do nawet 14 cm średnicy. Młode owocniki mają półkoliste kapelusze z podwiniętymi brzegami, później stają się one poduchowate z ostrym brzegiem. Skórka najpierw ma kolor od żółtego lub żółtosiwego przez oliwkowy do brudnopomarańczowego i jest pilśniowata, a z czasem staje się bladopomarańczowa.
Maślak pstry posiada dość krótkie rurki, u młodych owocników są one żółte lub bladopomarańczowe, potem stają się ciemnooliwkowe. Po uciśnięciu najpierw sinieją, potem brązowieją. Pory z kolei są okrągławe i mają podobną barwę do rurek. Trzon grzyba jest walcowaty, ma żółty lub żółtobrązowawy kolor z lekkim czerwonawym odcieniem. Ponadto jest gładki, a z czasem staje się zgrubiały.
Miąższ maślaka pstrego jest twardy, mięsisty, soczysty, bladożółty lub bladopomarańczowy, a pod powierzchnią trzonu przybiera cytrynowożółty kolor. Warto wiedzieć, że bagniak miejscami lekko sinieje (lekko błękitnieje) po przekrojeniu.