14 najlepszych dań z czasów PRL. O niektórych już zapomniano. inne kochamy do dzisiaj!

Trochę zupa, ale jednak bardziej deser. Mleko jest zagęszczone i lekko napuszone dzięki ubitym żółtkom z cukrem. Do tego kładzie się łyżką pianę z białek i gotowe.
Pierwsza wzmianka na temat tej zupy pojawiła się w 1955 roku. To właśnie wtedy w Kurierze Szczecińskim pojawił się przepis na ten przysmak.

Babki ziemniaczane znane i lubiane są do dzisiaj. Dawniej przybierały jednak zdecydowanie prostszą formę. Ziemniaki były relatywnie tanie i, przede wszystkim, łatwo dostępne.
Ścierało się ziemniaki, dorzucało trochę mąki, sól i pieprz. Jeśli w lodówce był boczek lub kiełbasa- lądowało również w środku.1,5 godziny w prodiżu i gotowe!

Proste, szybkie i ...tanie! Kromkę chleba delikatnie nawilżało się i posypywało cukrem. Niektórzy wybierali odrobinę soli, inni na chleb nakładali dodatkowo łyżkę śmietany. I szybko wracała energia!

Kiedy zapytałam mojego taty o potrawę z jego dzieciństwa, od razu odparł: nadrobienie! Jest to po prostu zupa mleczna z... kawałkami porwanego chleba. Dodatkowo odrobina cukru i gotowe.

Słodycze były zdecydowanie towarem deficytowym. A że kocha je każde dziecko, to czasem najprostsze rozwiązania okazywały się najlepsze. Jednym z nich był... po prostu karmel. Zrobiony przez mamę na patelni, który błyskawicznie zamieniłam dłonie dzieci w klejące łapki.

Schabowy z mortadeli śni się niektórym po nocach. I to w wersji koszmarów, jak i marzeń sennych! Największym problemem była jakość mortadeli- co było w środku, tego nie wie nikt.

Suchy chleb i wody szklanka! Aż chce się zanucić znaną piosenkę. Wodzianka popularna była na Śląsku, chociaż jadano ją również w innych częściach kraju.

Ukręcony z wiejskich jajek. Nikt się nie martwił Salmonellą, teraz niektórzy nie wyobrażają sobie takiego deseru. Ostatnio wrócił do łask, dzięki swojej pieczonej wersji.

Koszmar czy przysmak z dzieciństwa? Zdania są podzielone. Podobnie jak w przypadku zupy owocowej, czyli makaronu z kompotem. Trochę smakuje latem i wakacjami u babci, prawda?

Czyli seta i galareta! Duet, którego specjalnie przedstawiać nie trzeba. Wiódł prym na wszystkich imprezach i prywatkach.

Kromka chleba z masłem (w wersji na bogato), posmarowana koncentratem pomidorowym, do tego pokrojona w cieniutkie plasterki cebula i szczypta soli.

To chyba najbardziej kultowy deser PRL. Mleko w proszku, cukier, kakao i opcjonalnie bakalie z kruszonymi ciasteczkami.

Obowiązkowa pozycja na stołówkach pracowniczych. Dzisiaj bryzole można przygotować w pysznym wydaniu. Dawniej był to najczęściej cieniutko rozbity płat wołowiny z kiepsko wyglądającym pieczarkami.

Śledź w śmietanie z ziemniakami- piątkowy obiad! Oczywiście, popularny był również ten w oleju.