Czy pierogi to tylko polska specjalność? Zobacz, jak robi się je w innych zakątkach świata

Pierogi bez wątpienia można uznać za jedno z najbardziej charakterystycznych dań kuchni polskiej. Każdy region ma swój unikalny przepis na farsz, a każdy miłośnik pierogów – własny sposób na idealne ciasto. Jednak czy ta potrawa rzeczywiście wywodzi się z Polski? Okazuje się, że nie.

Pomysł formowania ciasta z nadzieniem, zlepiania go i gotowania najprawdopodobniej pochodzi z Chin. Stamtąd dotarł na Ruś, a następnie rozprzestrzenił się na zachód, ostatecznie trafiając do Polski. Pierwsze wzmianki o pierogach na naszych ziemiach pochodzą z XIII wieku. Wówczas były one przygotowywane głównie na specjalne okazje, a ich rodzaj zależał od święta. Na przykład na wesela serwowano duży pieróg, wielkości główki kapusty, z wytrawnym nadzieniem, natomiast na imieniny lepiono słodkie pierożki zwane sanieżkami.

Dziś najczęściej sięgamy po klasyczne warianty, takie jak pierogi ruskie, z mięsem czy jagodami, ale możliwości są niemal nieograniczone. Wiele restauracji eksperymentuje z farszem, oferując pierogi z podrobami, serem pleśniowym i owocami, dziczyzną czy nawet orzechami. Dzięki temu każdy, niezależnie od upodobań, może znaleźć idealny smak dla siebie.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pierogi to prosta, uniwersalna i pożywna potrawa, dlatego cieszy się popularnością także w innych krajach. To, co je wyróżnia w różnych kulturach, to nie tylko technika lepienia, ale także skład ciasta, różnorodność farszu oraz sposób przyrządzania – od gotowania, przez smażenie, aż po pieczenie.

To pierogi wywodzące się z Azji Środkowej, szczególnie popularne w Kazachstanie i Mongolii. Często określane mianem kazachskich pączków i najczęściej stanowią formę deseru – tradycyjnie nadziewane są słodkim farszem. Przygotowuje się je z ciasta drożdżowego, które po zlepieniu i nadzianiu smaży się w głębokim oleju. Baursaki formuje się najczęściej w kształt kulek lub trójkątów. W Turcji i Mongolii pierożki te często spożywa się mocząc je w herbacie.

To tradycyjne gruzińskie pierożki o charakterystycznym sakiewkowatym kształcie z zawiniętym czubkiem. Przygotowuje się je z ciasta pszennego i nadziewa mielonym mięsem, doprawionym czosnkiem i kolendrą. Podczas gotowania w środku tworzy się aromatyczny bulion. Jedząc chinkali, należy chwycić je za fałdki, nadgryźć i najpierw wypić gorący wywar, a dopiero potem zjeść resztę. Górną część, czyli "ogonek", tradycyjnie zostawia się na talerzu.

Pierożki dim sum są niezwykle popularne w Chinach. Przygotowuje się je z cienkiego ciasta ryżowego i nadziewa mięsem, warzywami lub owocami morza. Gotuje się je na parze i podaje w bambusowych koszyczkach, często z dodatkiem sosu sojowego, octu ryżowego lub oleju chili, a także w towarzystwie aromatycznej herbaty. Mają charakterystyczny kształt – brzegi ciasta składa się w półkole, tworząc delikatne fałdki na górze (zwykle 7–10). Po ugotowaniu powinny być lekko przezroczyste.

To tradycyjne danie kuchni latynoamerykańskiej, szczególnie popularne w Argentynie i Chile. Empanadas to rodzaj pieroga wykonanego z cienkiego ciasta, które kryje w sobie różnorodne nadzienia – od pikantnych farszy mięsnych, przez warzywa i sery, aż po słodkie owoce. W zależności od regionu i lokalnych tradycji mogą być one pieczone w piekarniku lub smażone na głębokim oleju.

Pierożki te cieszą się dużą popularnością w Japonii. W Chinach natomiast można je spotkać pod nazwą jiaozi. Danie to najczęściej przygotowuje się z okazji Chińskiego Nowego Roku. Mają one cienkie i delikatne ciasto oraz aromatyczne nadzienie najczęściej z mielonej wieprzowiny, kapusty, czosnku i imbiru. Charakteryzują się specyficzną metodą przygotowania – najczęściej są smażone na jednej stronie, a następnie krótko duszone.

To danie koreańskie, które ma swoje korzenie w kuchni chińskiej i mongolskiej. Do ich przygotowania zwykle używa się mąki pszennej. W zależności od regionu różnią się one sposobem podania i farszem. Można je gotować, smażyć lub piec. Do farszu stosuje się mięso, tofu i warzywa. Ciekawszą odmianą mandu jest np. Eo-mandu, czyli pierożek zawinięty w filet z ryby lub Saengchi-mandu serwowane z mięsem bażanta, tofu i wołowiną.

Zapisywane jako "Pâté Kodé" lub "Paté Kòde" to smażone pierogi pochodzące z Haiti. Są one popularnym elementem haitańskiego street foodu i przypominają wizualnie latynoskie empanadas. Do przygotowania farszu najczęściej używa się mięsa i pikantnych przypraw, a także sera, papryki czy cebuli. Pata Kode po przygotowaniu są złociste i chrupiące.

To jedno z tradycyjnych dań kuchni włoskiej, charakteryzujące się kwadratowym kształtem i falistymi brzegami. Przyrządza się je z cienkiego ciasta makaronowego, a ich wnętrze wypełnia farszem serowym, mięsnym lub warzywnym. Po ugotowaniu podaje się je z aromatycznymi sosami najczęściej śmietanowym, serowym lub maślanym.

Są to trójkątne pierożki, stanowiące popularne danie kuchni indyjskiej. Po uformowaniu smaży się je w głębokim oleju. Najczęściej nadziewane są warzywami, strączkami lub ziemniakami doprawionymi aromatycznymi przyprawami, takimi jak kolendra, kminek czy kurkuma. Czasami spotyka się również wersje z serem paneer lub mięsem. Tradycyjnie podaje się je z sosami chutney, np. miętowym, tamaryndowym lub kolendrowym.

Pierogi to potrawa ponadczasowa, którą można potraktować jako przekąskę, deser czy danie głównie. Choć w Polsce najczęściej jadamy gotowane pierogi z delikatnym ciastem, warto czasem wyjść poza utarte schematy i spróbować innych wersji. Smażone, pieczone, nadziewane mięsem, warzywami, serem, owocami morza, czy strączkami lub owocami – możliwości są niemal nieograniczone. Otwieranie się na nowe smaki to dobry sposób na kulinarne podróże bez wychodzenia z domu!