Z pajdą świeżego chleba smakuje wybornie. Przedwojennym przysmakiem zachwyciła się nawet Magda Gessler
Jej tradycyjne przygotowanie i konsumpcja ma głębokie korzenie w kulturze wielu regionów, a także wpływa na współczesne trendy kulinarne. W dobie popularności domowej roboty przetworów mięsnych coraz śmielej sięgamy po przepis na ten zapomniany specjał.
Wątrobianka przywędrowała do nas najpewniej z Niemiec i była sposobem na rozwiązanie problemu szybko psujących się podrobów po świniobiciu. Zajadano się nią w dawnej Polsce, ale i teraz jest o niej coraz głośniej, m.in. za sprawą "Kuchennych rewolucji". W jednym z odcinków Magda Gessler wprowadziła do menu restauracji "Dom Sztum" bułkę z wątrobianką i ogórkiem kiszonym. Danie okazało się strzałem w dziesiątkę.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Inteligenta kuchnia by Samsung
Wariacje na temat pasztetowej
Wątrobianka, znana również jako leberka, leberwurst czy po prostu pasztetowa to rodzaj pasztetu lub kiełbasy wątrobianej, przygotowywanej z mielonej wątroby, tłuszczu, przypraw i czasami innych dodatków. Jej smak i tekstura mogą się różnić w zależności od regionu i tradycji kulinarnych.
Specjał ten cieszy się popularnością w różnych krajach i kulturach. W Polsce kilka tego typu przysmaków znajduje się na liście produktów tradycyjnych. To pasztetowa z Nadolnej w pętkach, leberwurst drobno mielony z Górek, kiszka pasztetowa dukielska czy pasztetowa grodziska. Niemcy zajadają się leberwurstem, Czesi i Słowacy laternicą, a Rumuni potrawą o nazwie lebar. Wszystkie są wariacjami na temat pasztetowej.
Jak powstaje wątrobianka?
Głównym składnikiem wątrobianki jest wątroba drobiowa lub wieprzowa, choć istnieją także przepisy z wątrobą gęsią czy kaczą w roli głównej. Podroby są starannie oczyszczane, gotowane lub smażone, a następnie mielone na gładką masę lub w drobniejsze kawałki. Do masy dodaje się tłuszcz (często słoninę lub masło), który nadaje całości kremowej konsystencji i podkreśla bogaty smak.
Przyprawy odgrywają ważną rolę w kształtowaniu smaku wątrobianki. Najczęściej jest to cebula, czosnek, gałka muszkatołowa, pieprz oraz majeranek i ziele angielskie. Po dokładnym wymieszaniu składników masa jest wkładana do opakowań (na przykład skórek jelitowych lub słoików), a następnie gotowana, smażona lub pieczona do uzyskania odpowiedniej konsystencji i aromatu.
Wątrobianka jest znana ze swojego intensywnego smaku i gęstej, kremowej struktury. Często jest spożywana na zimno jako smarowidło na pieczywo, podawana w towarzystwie marynowanych ogórków lub innego kiszonego warzywa. Istnieją też przepisy na wątrobianki podawane na gorąco – świeżo gotowane, pieczone albo podsmażane.
