Tam gromadzą się pasożyty. Jeśli nie chcesz się zatruć, lepiej nie jedz

Kurczak ma smaczne mięso, które stanowi podstawę niezliczonej ilości różnych przepisów. Pieczone udka, panierowana pierś i oczywiście rosół to jedynie kropla w morzu przykładów obecności tego produktu w menu prawie każdego Polaka. Drób jest stosunkowo łatwy w obróbce, smakuje niemal każdemu i jest relatywnie tani. Na pierwszy rzut oka — same zalety i zero ograniczeń.

A jednak podczas przyrządzania dań z kurczaka należy trzymać się kilku podstawowych zasad. Po pierwsze — nic na surowo. W przeciwieństwie do ryb czy wołowiny od tej reguły po prostu nie ma wyjątku. Po drugie — ostrożne mycie lub po prostu jego brak. Drobnoustroje niszczy wysoka temperatura, ale jeśli podczas mycia rozniesiemy je po kuchni, konsekwencje mogą być fatalne. I w końcu trzecia zasada, o której mało kto wie.

Kiedy w ręce wpadnie nam cała tusza kurczaka, to może oznaczać tylko jedno: szykuje się ostre gotowanie i mocna wyżerka. Nie można jednak zlekceważyć wtedy tego, o czym trąbią specjaliści żywieniowi. Dwie części nie są przeznaczone do jedzenia. Znajduje się w nich bowiem mnóstwo pasożytów. 

Chodzi tu o płucka i ogon kurczaka. Niektórzy używają tych pierwszych do przyrządzenia np. gulaszu. Nie możemy tego polecić. Znajduje się w nich dużo pasożytów odpornych na temperaturę, a jednocześnie szkodliwych dla ludzkiego organizmu. Ta sama zasada dotyczy ogonów. Chociaż na pierwszy rzut oka mogą się one wydawać dobrym pomysłem na obiad — są tłuste i różowe — to istnieje duże prawdopodobieństwo, że taka uczta zakończy się zatruciem żołądkowym. O wiele lepiej postawić na białe mięso kurczaka — czyli piersi, lub ciemne — udka i podudzia.