Mają zabawną nazwę i pełno ich w lasach. Grzybiarze je omijają, a są smaczniejsze niż podgrzybki
Jeśli zauważysz ten okaz podczas grzybobrania, wiedz, że mogą czekać cię konkretne żniwa. Zastanawiasz się, czy warto schylać się po bagniaka? To mało doceniany grzyb o soczystym i mięsistym miąższu wydzielającym delikatny żywiczny zapach.
Maślak pstry, znany też jako bagniak czy jakubek, to jeden z najbardziej niedocenianych grzybów. Jest szeroko rozpowszechniony w Europie, łatwy do zidentyfikowania i zazwyczaj występuje w grupie. Bagniaki mogą stać się kulinarnymi gwiazdami, dotrzymując kroku tak przebojowym grzybom, jak borowik, podgrzybek czy kurka.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Maślak pstry - niedoceniany grzyb z polskich lasów
Maślak pstry występuje w Polsce pospolicie. Rośnie od lata do jesieni, a upodobał sobie lasy iglaste, zwłaszcza miejsca pod sosnami, wrzosowiska oraz inne wilgotne tereny. Bagniak szeroko rozpowszechniony jest w całej Europie Środkowej, ale występuje także w Ameryce Północnej, Południowej i Japonii.
Bagniaki rosną zazwyczaj w skupiskach, a co za tym idzie, jeśli trafimy na maślaka pstrego podczas grzybobrania, w pobliżu zapewne będzie dużo więcej takich okazów. Jednak czy w ogóle warto schylać się po maślaka pstrego? I to jak! Maślak pstry świetnie nadaje się do sosów grzybowych na śmietanie, zup i zapiekanek, ponadto rewelacyjnie odnajdzie się w marynowanej formie. Co istotne maślak pstry nie ma śliskiej skórki, którą trzeba obierać.
Maślak pstry, czyli bagniak. Jak wygląda?
Kapelusz maślaka pstrego mierzy od 5 do nawet 14 cm średnicy. Młode owocniki mają półkoliste kapelusze z podwiniętymi brzegami, które później stają się poduchowate z ostrym brzegiem. Skórka najpierw ma kolor od żółtego lub żółtosiwego przez oliwkowy do brudnopomarańczowego i jest pilśniowata, a z czasem staje się bladopomarańczowa.
Maślak pstry posiada dość krótkie rurki, u młodych owocników są one żółte lub bladopomarańczowe, potem stają się ciemnooliwkowe. Po uciśnięciu najpierw sinieją, potem brązowieją. Pory z kolei są okrągławe i mają podobną barwę do rurek. Trzon grzyba jest walcowaty, ma żółty lub żółtobrązowawy kolor z lekkim czerwonawym odcieniem. Ponadto jest gładki, a z czasem staje się zgrubiały.
Miąższ maślaka pstrego jest twardy, mięsisty, soczysty, bladożółty lub bladopomarańczowy, a pod powierzchnią trzonu przybiera cytrynowożółty kolor. Warto wiedzieć, że bagniak miejscami lekko sinieje (lekko błękitnieje) po przekrojeniu.
