7 nietypowych świątecznych potraw z całego świata. Przyciągają wielu turystów!

Boże Narodzenie nie jest świętem państwowym w Chinach, praktycznie nie ma żadnych kulturowych powiązań z okresem, którego korzenie sięgają zachodniego chrześcijaństwa.
Jednak obchodzenie Bożego Narodzenia staje się coraz bardziej popularne, zwłaszcza wśród młodszych pokoleń Chińczyków. W ostatnich latach przyjęto tradycję dzielenia się ozdobnymi jabłkami w Wigilię z najbliższymi.
Jabłka są wyrzeźbione z zachęcającym przesłaniem i zawinięte w kolorowy papier gotowy do zaprezentowania. Są znane jako „jabłka pokoju” i są sposobem na pokazanie, jak bardzo zależy Ci na kimś.

Przy bardzo małej populacji chrześcijan Japonia ma bardzo niewiele tradycji bożonarodzeniowych. Jedną z nich jest... smażony kurczak!
Popularność tej tradycji zaczęła rosnąć w latach 70. XX wieku, kiedy KFC w Japonii zaczęło promować smażonego kurczaka jako posiłek bożonarodzeniowy. Obecnie świątecznego kurczaka trzeba rezerwować nawet z kilkutygodniowym wyprzedzeniem.

W XIV wieku budyń bożonarodzeniowy zaczął funkcjonować jako podobny do owsianki posiłek pełen owoców, owsa, orzechów i łoju zwany „frumenty”. Tradycyjnie podawano go na czczo na około 5 tygodni przed Bożym Narodzeniem w ramach przygotowań do Adwentu.
Do puddingu dodano różne składniki. Uważano, że srebrne monety, naparstki i pierścienie przynoszą szczęście, dobrobyt, a nawet małżeństwo tym, którzy mieli szczęście je znaleźć.
Chyba że wcześniej połamią zęby.

Pochodząca z zachodnich regionów Norwegii Smalahove to potrawa z owczej głowy podawana z ziemniakami i brukwiami. Tradycyjnie jest podawany w niedzielę przed Bożym Narodzeniem.
Proces jedzenia jest również sztuką samą w sobie. Jako pierwsze zjada się uszy i oczy, ponieważ uważa się je za przysmak. Obecnie Smalahove jest zwykle zarezerwowane dla turystów i nie jest czymś, co zwykle można znaleźć na norweskim stole w Boże Narodzenie.

Tradycyjna potrawa Eskimosów, mattak, to pasek skóry pobrany z narwala lub białego wieloryba z nadal przyczepionym tłuszczem, który jest następnie krojony i podawany w kawałkach wielkości kęsa i podobno smakuje jak świeży kokos.
Często podawany z kiviakiem; mięso małego arktycznego ptaka zwanego alka, które następnie jest wypychane do foczej skóry. Focza skóra jest następnie zakopywana przez kilka miesięcy w celu fermentacji. Gdy alka jest w zaawansowanym stanie rozkładu, jest gotowa do spożycia. Mniam!

To klasyczna, mocno wyrośnięta babka, która w swoim wnętrzu skrywa kandyzowane owoce, rodzynki, czekoladę i orzechy.
Historia panettone sięga XV wieku. Jedna z legend mówi, że ciasto pochodzi od siostry zakonnej Unghetty, która chciała rozpogodzić trochę smutne i biedne święta deserem.

W Kostaryce robienie tamales jest tradycją bożonarodzeniową, a każda rodzina ma swój własny „sekretny” przepis. Podstawą tomalesa jest ciasto kukurydziane, zawijane w liść bananowca lub łuskę kukurydzy, a następnie parzone. Niektóre nadziewane są wieprzowiną, a inne wołowiną lub kurczakiem. Poza tym znaleźć tam możesz np. czosnek, cebulę, czy też rodzynki.