Wypij 40 ml pysznego soku. Poziom cukru spada już po 15 minutach

Owoce nie dla cukrzyków? Ta zasada ma swoje wyjątki. Istnieje bowiem owoc, z którego sok obniża poziom cukru. Nawet w tym przypadku należy jednak zachować umiar.

Według szacunków Ministerstwa Zdrowia na cukrzycę choruje aktualnie dwa miliony Polaków. Te wstrząsające liczby to tylko jeden aspekt tego zjawiska. Jeszcze groźniejszy zdaje się być fakt, że 25 proc. tych osób nie wie o swoje przypadłości. To dlatego lekarze zalecają regularne badania i reakcję na pierwsze objawy cukrzycy, takie jak nadmierna senność, zwiększone pragnienie czy suchość ust.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Kiedy już cukrzyca zostaje zdiagnozowana, cierpiąca na nią osoba musi zmienić wiele swoich przyzwyczajeń jedzeniowych. Owoce, ze względu na dużą zawartość cukrów, stają się dla nich pewnego rodzaju zagrożeniem. Ale nie wszystkie. Okazuje się bowiem, że sok z pewnego owocu nie tylko nie podnosi cukru, ale skutecznie go obniża. Chodzi tu o granat.

Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego postanowili sprawdzić reakcję poziomu glukozy we krwi na wypicie różnego rodzaju płynów. W ten sposób wykazano m.in., że woda jest po tym względem neutralna. Tymczasem sok z granatu spowodował spadek poziomu glukozy, i to już po 15 minutach.

Wyniki badania zostały opisane w miesięczniku "Current Developments in Nutrition". Za optymalną dawkę soku z granatu dla diabetyków uznano 40 ml dziennie. Warto jednak podkreślić, że nawet spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym — takich jak granat — w przypadku cukrzyków dobrze jest skonsultować z lekarzem.

Za produkty, których diabetycy nie powinni spożywać, uznaje się m.in. suszone owoce. Rodzynki, daktyle, śliwki czy morele okazują się mieć wyjątkowo dużą zawartość cukrów, a przy tym bardzo niewiele wody. Cierpiącym na tę chorobę nie wolno jeść również winogron, bananów, ananasów czy arbuzów. W przypadku zdiagnozowania tej dolegliwości warto bardzo dokładnie przewertować listę dozwolonych i zakazanych produktów — mają one bowiem kluczowy wpływ na rozwój lub zahamowanie choroby.