8 rzeczy, których nie mogą jeść małe dzieci. Mogą być dla nich niebezpieczne

Odpowiednio zbilansowana dieta dostarcza składników odżywczych niezbędnych do wzrostu i rozwoju dzieci. WHO zaleca rozszerzanie diety od szóstego miesiąca życia. Odkrywanie nowych smaków to prawdziwa frajda dla maluchów. Często wyciągają one rączki do talerza dorosłych. Są jednak rzeczy, którymi nie powinniśmy ich częstować. Czego nie podawać małym dzieciom? Zakazane produkty.

Mają ostry smak i podobno zaostrzają apetyt, co może ucieszyć wiele mam niejadków. Niestety, ze względu na zalewę solanką i dużą zawartość tłuszczów w diecie dziecka powinny pojawić się dopiero po 2 roku życia. Później warto kontrolować ich ilość, żeby dziecko nie jadło zbyt dużo soli.

Chociaż mogłoby się wydawać to oczywiste, to warto wspomnieć o tym, że małe dzieci surowego mięsa jeść nie powinny. Istnieje niebezpieczeństwo, że takie danie zawiera bakterie E. coli lub pasożyty.

Dlaczego dzieci nie mogą jeść tatara? Nawet jeśli jesteśmy przekonani co do pewności źródła mięsa, to wciąż pozostaje one ciężkostrawne dla małych brzuszków. Dietetycy spierają się co do "bezpiecznego" wieku. Jedni mówią, że tatara można podać po 3 roku życia, inni zachęcają, żeby znalazł się w diecie dopiero u nastolatków.

To samo dotyczy surowej ryby i sushi!

Czy niemowlak może jeść jogurt owocowy? To może być pewne zaskoczenie, bo przecież w reklamach dzieci aż zajadają się kolorowymi jogurtami. I chociaż nie jest to niebezpieczne, to warto ograniczyć ich spożycie. W 100 gramach takiego jogurtu są nawet 4 łyżeczki cukru. Owocowe wsady pełne są ulepszaczy i dodatków. Oczywiście, raz na jakiś czas nic się nie stanie, jednak podczas rozszerzania diety warto zapoznać dziecko ze smakiem jogurtu naturalnego z dodatkiem zwykłych owoców. Istnieje większe prawdopodobieństwo, że chętniej później sięgnie po takie połączenie niż kolorowe serki.

Od którego roku dziecko może jeść grzyby? Leśne grzyby są bezwzględnie zakazane aż do 10 roku życia. Już dla dorosłych są bardzo ciężkostrawne, a co dopiero dla młodszych. Wątroba i nerki u dzieci są tak delikatne, że nawet nietrujące grzyby mogą je uszkodzić. Należy pamiętać, że nie jest tak, że każdy, kto zje grzyby, odchoruje to ze wzdętym brzuchem. To bardzo indywidualna kwestia, ale lepiej nie narażać dzieci.

Głównym ryzykiem jest możliwość zatrucia. Każdy grzybiarz, nawet ten najbardziej doświadczony, może się pomylić.

Sytuacja wygląda nieco inaczej w przypadku grzybów hodowlanych: boczniaków i pieczarek. Możne je wprowadzić do diety dziecka po ukończeniu 1 roku życia. Oczywiście- nie w formie surowej.

Dlaczego dzieci nie mogą jeść miodu? Zdrowotne właściwości miodu nie podlegają żadnej wątpliwości. Jednak w diecie u maluszków lepiej się nieco wstrzymać z podaniem, ze względu na możliwą obecność niewielkiej ilości bakterii Clostridium botulinum. WHO, American Academy of Pediatrics i National Honey Board, Polskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci zalecają,̨ aby nie podawać́ miodu niemowlętom poniżej 12 miesiąca życia, ponieważ może u nich dojść dojść́ do rozwoju botulizmu niemowlęcego.

W przypadku niemowląt nie ma żadnej konieczności dopajania dziecka owocowymi sokami. Można je podawać dopiero po 1 roku życia. Wcześniej wystarczy mleko mamy lub zwykła woda źródlana. Po co od początku wprowadzać słodkie napoje, nawet jeśli są domowej roboty?

Ser pleśniowy nie jest dla dzieci. Dlaczego? Albo się je kocha, albo nienawidzi. Jednak dzieciom dajmy co najmniej 3 lata, żeby mogły same ustalić swoje preferencje. Wcześniejsze ich wprowadzanie może spowodować zakażenie bakteryjne, gdyż sery te zawierają bakterie z rodzaju Listeria, na które dzieci do 3 roku życia są bardziej podatne.

Winogrona nie dla dzieci. O tym trzeba mówić głośno i przypominać: dzieciom nie powinno podawać się winogron, pomidorków i bakalii w całości. Ze względu na ich rozmiar i kształt istnieje bardzo duże ryzyko zakrztuszenia się. Dziecko nie poradzi sobie z przegryzieniem kawałka i połknie je w całości, przez co winogrono czy pomidorek mogą utknąć w wąskim przełyku.

Zawsze pamiętaj, żeby przekroić owoc co najmniej na pół!