Masz dość kiszonych? Zrób ogórki watykańskie. Smakują obłędnie

Według jednej z teorii po tak przetworzone ogórki lubił sięgać Jan Paweł II, co ma uzasadniać określenie "watykańskie". Jednak niewykluczone, że jest to tylko legenda, podobnie jak w przypadku nazw wielu innych potraw, których okoliczności powstania owiewa mgiełka tajemnicy.

Nie zmienia to faktu, iż ogórki watykańskie cieszą się coraz większą popularnością, zawdzięczaną m.in. licznym wpisom w internecie. Ich autorzy zachwycają się smakiem oraz łatwością wykonania. Specjał przyrządza się bowiem podobnie jak tradycyjne ogórki konserwowe, a wyróżnia go tylko dodatek… rodzynek, które nadają ciekawego smaku.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Jaki efekt dzięki temu uzyskamy? Warto się o tym przekonać, tym bardziej że Polaków nie trzeba specjalnie przekonywać do konsumpcji ogórków, od wieków uchodzących za wyjątkowo lubiane warzywa.

Do naszego kraju dotarły już w średniowieczu, wraz z kupcami przybywającymi z Bizancjum. Początkowo ogórki uprawiano przede wszystkim na wsi, a przyrządzana z nich prosta sałatka, nieprzypadkowo zwana mizerią, uchodziła za pożywienie ubogich. Jednak w kolejnych wiekach zostały docenione także w wyższych sferach i zrobiły błyskotliwą karierę. Kiszone i konserwowe stały się wręcz naszą narodową specjalnością.

Jak przygotować ogórki po watykańsku?

Tak przetworzone ogórki mają słodszy, ale jednocześnie ostrzejszy smak niż kiszone. Dostarczają też sporo wartościowych składników odżywczych, choćby błonnika pokarmowego, który pobudza perystaltykę jelit, chroni przed zaparciami i odgrywa ważną rolę w gospodarce lipidowej organizmu (m.in. zmniejsza stężenie "złego" cholesterolu LDL i przyspiesza jego wydalanie).

Ogórki watykańskie stanowią prawdziwą bombą witaminową, dostarczają dużo witaminy C (uznawanej za silny antyoksydant) oraz witamin z grupy B uczestniczących w ważnych procesach metabolicznych i odpowiadających za sprawność układu nerwowego oraz nasze samopoczucie. Zawarte w nich fitoncydy niszczą groźne bakterie i wirusy (m.in. gronkowca złocistego), a także wykazują działanie przeciwzapalne.

Konserwowe ogórki są bogatym źródłem magnezu, miedzi, wapnia, fosforu, żelaza, cynku i fluoru. Wykazują działanie alkalizujące, dzięki czemu pomagają przywrócić w organizmie równowagę kwasowo-zasadową.

Jednak warto też pamiętać, że produkt skrywa sporo cukru, który stosuje się do przygotowania marynaty. Niestety przekłada się to na sporą kaloryczność oraz wyższy indeks glikemiczny, co oznacza, że po zjedzeniu tak przetworzonych ogórków szybciej podnosi się poziom glukozy we krwi, o czym powinny pamiętać zarówno osoby zmagające się z cukrzycą, jak i będące na diecie odchudzającej.

Na pocieszenie można dodać, że nawet zalewa z ogórków watykańskich ma zalety – działa przeciwbakteryjnie oraz pomaga złagodzić wiele dolegliwości żołądkowych, przede wszystkim związanych z chorobą refluksową, spowodowaną zaburzeniami poziomu kwasu żołądkowego.

Ogórki (2 kg) przed umyciem umieszczamy w misce, zalewamy zimną wodą i pozostawiamy na minimum godzinę, dzięki czemu będą później przyjemnie chrupiące. Następnie myjemy, jeśli są duże, możemy pokroić na połówki lub ćwiartki, w poprzek.

Do umytych i wyparzonych słoików dodajemy czosnek (po 2-3 ząbki), czarny pieprz (5-6 ziaren), nasiona kopru (pół łyżeczki) oraz rodzynki (niewielką garść). Następnie wkładamy ogórki.

Przygotowujemy zalewę: w garnku zagotowujemy wodę (szklanka), ocet (250 ml), cukier (500 g) i sól (łyżka). Gdy wszystkie składniki się rozpuszczą zalewamy przetwory i zakręcamy słoiki. Pasteryzujemy je przez 20 minut, po czym obracamy do góry dnem i zostawimy na 24 godziny. Po tym czasie odwracamy słoiki.

Ogórki przechowujemy w suchym i chłodnym miejscu. Po 3 dniach nadają się do jedzenia.