Używaj do kawy zamiast cukru. Zbija wysoki cholesterol i nie szkodzi cukrzykom

Inulina to cukier należący do grupy fruktanów - związków pochodzenia naturalnego, które magazynowane są w podziemnych częściach roślin, takich jak kłącza, bulwy, korzenie czy łodygi. Ten naturalnie występujący cukier nie jest trawiony przez enzymy ludzkiego układu pokarmowego i pełni funkcję błonnika pokarmowego. Inulina dociera do jelita grubego w niezmienionej formie i wspiera rozwój prebiotycznej mikroflory w okrężnicy. Posiada właściwości żelujące oraz emulgujące, używa się jej do polepszenia smaku (ponieważ jest słodka), dla zmiany zapachu, a nawet wyglądu danej potrawy (zmiana konsystencji).

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Inulina ma dość niepozorny wygląd. Znajduje się w niewielkiej ilości w czosnku, cykorii, jęczmieniu, szparagach, topinamburze, mniszku lekarskim, agawie czy też cebuli.

Można ją także kupić w postaci czystego sproszkowanego związku. Sprzedawana jest jako biały proszek, który przypomina skrobię, jednak w przeciwieństwie do niej bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie.

100 gramów inuliny zawiera 150 kcal, w tym około 90 g błonnika pokarmowego, 40 mg sodu, 7,5 mg potasu, 11,5 mg wapnia, 0,4 mg żelaza. Jej IG (indeks glikemiczny) określa się na 14.

Inulina jest związkiem, który jest o wiele mniej słodki od tradycyjnego cukru. Dzięki temu wykorzystywana jest w przemyśle cukierniczym jako substancja słodząca. Wyróżnia się niską kalorycznością. Dodanie wielocukru do danego produktu sprawia, że nie tylko lepiej smakuje, ale również pozytywnie wpływa na konsystencję - jest bardziej kremowa i ładniej wygląda.

Co ciekawe, inulina może także z powodzeniem zastępować tłuszcz - 4 g tłuszczu można zamienić na 1 g inuliny, co wykorzystują producenci dietetycznej żywności. Inulina wspomaga proces odchudzania jeszcze pod innym względem - ma właściwości hamujące apetyt i daje szybsze uczucie sytości. Tak właśnie działa błonnik - zjadamy zatem mniej, a czujemy się najedzeni. Mniej podjadamy, rzadziej sięgamy po słodycze i niezdrowe przekąski, jednym słowem docelowo ograniczamy spożyte kalorie.

Nie zapomnijmy jeszcze o jednej kwestii, istotnej dla osób cierpiących na cukrzycę lub insuliooporność. Spożywanie inuliny ma znaczenie dla funkcjonowania gospodarki węglowodanowej. Właściwości błonnika powodują spowolnienie procesu wchłaniania cukru z jedzenia do krwi, zmniejszając jednocześnie IG (indeks glikemiczny) tego produktu.

Inulina ma także cenne działanie prebiotyczne - uaktywnia działanie tak zwanych bifidobakterii, czyli pożytecznych bakterii jelitowych. Wpływa na rozwój dobrej flory bakteryjnej w jelitach i poprawia perystaltykę - ułatwia wypróżnianie, niweluje zaparcia i zatrzymuje procesy gnilne w jelicie grubym. Obniża ryzyko powstawania polipów oraz owrzodzeń.

Jest także skutecznym środkiem regulującym poziom "złego" cholesterolu we krwi (LDL), a także trójglicerydów, które są tłuszczami mogącymi w nadmiernej ilości spowodować uszkodzenia układu krwionośnego. Niektóre badania wskazują nawet na to, że ten rodzaj cukru może przyczyniać się do podwyższenia stężenia "dobrego" cholesterolu. Ten rodzaj cholesterolu (HDL) wpływa na oczyszczanie tętnic i eliminuje zachorowanie na miażdżycę.

Inulina wykazuje również pewne działanie antynowotworowe. Niektóre badania wskazują, że ten rodzaj cukru zmniejsza ryzyko zachorowania na raka, szczególnie raka jelita grubego, a także zmniejsza stany zapalne w organizmie. Inulina stanowi doskonałe wsparcie dla układu odpornościowego, stymuluje i chroni jelita przed chorobotwórczym wpływem toksycznych substancji oraz patogenów.

Zdaniem ekspertów, przyjmowanie błonnika w postaci inuliny pomoże zadbać o mocne kości. Wynika to z zależności pomiędzy przyswajalnością składników mineralnych, takich jak m.in. magnez i wapń. Wchłanialność minerałów jest o wiele lepsza, gdy zażywamy inulinę - ma to ogromne znacznie dla osób stosujących dietę bezmleczną. Niektóre źródła podają także pozytywny wpływ inuliny na mineralizację i gęstość kości. Spożycie inuliny zaleca się zwłaszcza kobietom w czasie menopauzy, aby uchronić je przed osteoporozą i dzieciom w okresie dojrzewania.

Inulina uznawana jest powszechnie za zdrowy i bezpieczny składnik diety. Są jednak osoby, które skarżą się na niepożądane dolegliwości związane z przyjmowaniem inuliny. Najczęściej są to schorzenia o podłożu żołądkowo-jelitowym, takie jak: wzdęcia, biegunka, skurcze brzucha i bóle brzucha. Te objawy są zbliżone do charakterystycznych objawów nietolerancji laktozy. Skutki uboczne pojawiają się zazwyczaj po przekroczeniu zalecanej dawki - większej niż 40 g/dzień.