Czym jest czerwona plamka na jajku? Wzbudza obrzydzenie, a nie każdy wie, co oznacza

Jajka są nieodłącznym elementem naszej kuchni, używane na śniadania, do wypieków czy naleśników. Czasami jednak, po rozbiciu skorupy, możemy zauważyć czerwoną plamkę, która może spowodować pewną niechęć. W rzeczywistości jest to zjawisko naturalne. Może zaburzać nieco estetykę, ale z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności nie stwarza żadnego ryzyka.

Wokół czerwonej plamki w jajku narosło wiele mitów, sugerujących obecność zarodka lub po prostu zepsucie. W rzeczywistości jest to zjawisko, które naukowo określa się mianem wybroczyny (hemoragia). Najczęściej jest to pęknięte naczynko krwionośne, które powstaje w trakcie formowania się żółtka w jajniku kury. Do wybroczyny dochodzi najczęściej w wyniku niewielkiego urazu mechanicznego lub nagłego skurczu mięśniówki jajowodu. Może to być spowodowane stresem, nagłymi zmianami w diecie, czasami niedoborem witamin (zwłaszcza witaminy K) lub po prostu być genetyką danej kury.

Taka plamka nie musi być też oznaką złych warunków hodowli, choć często występuje w jajach pochodzących od starszych kur lub tych, które doświadczają silnego stresu. Mimo że wizualnie może budzić niechęć, nie wpływa absolutnie na wartości zdrowotne jajka, ani nie świadczy o jego zepsuciu czy zakażeniu bakteriami.

Jeżeli jednak zdarzy nam się znaleźć taką plamkę w domu, wystarczy usunąć ją łyżeczką, wykałaczką lub czystym rogiem ręcznika papierowego. Jej obecność nie zmienia smaku jajka, ani w omlecie, ani w cieście. Jajko z wybroczyną jest w pełni bezpieczne do spożycia, pod warunkiem że jego skorupa nie jest uszkodzona, a samo jajko jest świeże.

Jajka są prawdziwą skarbnicą składników odżywczych. Zawierają ważne witaminy z grupy B (szczególnie B12, niezbędną dla układu nerwowego), witaminy A, D, E (rozpuszczalne w tłuszczach) oraz minerały takie jak żelazo, cynk i selen. Największe stężenie tych składników, zwłaszcza witamin A i D, znajduje się w żółtku.

Aby zachować ich najwyższą wartość odżywczą i maksymalną przyswajalność białka, dietetycy najczęściej zalecają gotowanie ich na miękko. Długie gotowanie czy smażenie w wysokiej temperaturze może prowadzić do utleniania lipidów (tłuszczów w żółtku), denaturacji białka oraz częściowej degradacji witamin rozpuszczalnych w wodzie. Zbyt długie gotowanie skutkuje również powstaniem zielonkawej obwódki wokół żółtka, która jest nieszkodliwym siarczkiem żelaza.

Gotowanie jajka na miękko pozwala zachować płynne żółtko, które jest źródłem najlepiej przyswajalnych składników. Dla zachowania świeżości, jaja należy przechowywać w lodówce, tępym końcem do góry.