W PRL‑u ten napój był prawdziwym hitem. Piły go nawet dzieci i czuły się takie "dorosłe"

Legenda głosi, że wynaleźli ją pruscy rolnicy w XVIII wieku. Ucieszyli się, gdy odkryli tańszy zamiennik kawy, który smakuje podobnie i do tego pozytywnie działa na organizm. Kawa zbożowa nie ma w sobie ani miligrama kofeiny. Produkuje się ją z palonych ziaren orkiszu, jęczmienia, żyta lub pszenicy. Czasem dodaje się różne dodatki. Najpopularniejsze to cykoria, kokos, wanilia, karmel, melisa, lub korzeń mniszka lekarskiego. Dzięki czemu zyskuje ona niezwykły aromat i ciekawy smak.

Zanim napiszemy o tym, czym się ona charakteryzuje, powiemy kilka słów o polskiej historii. Wszystko zaczyna się w 1818 roku we Włocławku. Ferdynand Bohm założył pierwszą fabrykę. Na początku z jej usług korzystali najmniej zamożni mieszkańcy Wielkopolski i Śląska, potem kawę zbożową pili już niemal wszyscy. Kawa zbożowa była też ogromnym hitem czasów PRL-u. Zastępowała ona zwykłą kawę, która w tamtych czasach była trudnodostępna. Co więcej, dawano ją nawet dzieciom do śniadania. One czuły się wtedy takie "dorosłe".

Po pierwsze ma bardzo mało kalorii, bo tylko 5 kcal w 100 ml. Niestety, jej indeks glikemiczny jest dość wysoki i wynosi 60. To źródło różnych przeciwutleniaczy, które walczą ze stresem oksydacyjnym i chronią przed starzeniem się komórek. W zbożówce znajdziemy też błonnik pokarmowy. Brak kofeiny jest ogromną zaletą, gdyż napój ten mogą pić kobiety w ciąży oraz osoby zmagające się z nadciśnieniem.

Pozostałe właściwości zależą od składu. Jeżeli kawa zbożowa zawiera w sobie cykorię, dostarczymy sobie inuliny. To probiotyk, który poprawia przyswajanie składników odżywczych i poprawia pracę układu pokarmowego. Napój zawiera także potas, cynk, żelazo oraz witaminy z grupy B.

Picie zbożówki łagodzi zaparcia, redukuje zgagę oraz obniża poziom cholesterolu we krwi. Dodatkowo poprawia pracę układu nerwowego i ma właściwości antynowotworowe.

Możemy kupić torebki, które wystarczy zalać wodą lub zaopatrzyć się w sypaną formę tego produktu. Trzy łyżki proszku trzeba zalać litrem wody albo mleka. Napój gotujmy przez 5 minut na średnim ogniu, a potem przecedźmy przez sitko. Ciekawym pomysłem jest parzenie go w wodzie i dodanie odrobiny mleka, wtedy zyska bardzo ciekawy smak. Możemy dodać cynamon lub kardamon.