Ma jadalne nasiona, choć zwykle służy jako ozdoba. Pomoże schudnąć i obniży poziom cukru

Łubin to ozdoba ogrodów i wazonów, zasiewa się go również jako poplon lub roślinę pastewną. Mało kto wie, że nasiona słodkich odmian łubinu są jadalne. To doskonała alternatywa dla mięsa i innych roślin strączkowych, szczególnie dla osób na diecie wegetariańskiej, wegańskiej czy bezglutenowej.

Łubin jadalny, znany również jako łubin słodki, to roślina strączkowa, która w ostatnich latach zyskuje na popularności zarówno ze względu na swoje właściwości odżywcze, jak i zastosowanie kulinarne. Jest to szczególnie cenna alternatywa dla osób poszukujących źródeł białka roślinnego, a także dla tych, którzy z różnych powodów unikają glutenu.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Łubin, który rośnie w ogródkach, to zwykle łubin trwały, w Polsce uprawiany jest również łubin biały, łubin zmienny, łubin wąskolistny i łubin żółty. Co ważne: nasiona odmian gorzkich nie nadają się do jedzenia, ponieważ zawierają substancje zwane alkaloidami, które mogą być toksyczne. Spożycie niejadalnej odmiany łubinu skutkować może zatruciem, zawrotami głowy czy problemami z poruszaniem.

W kuchni stosuje się słodkie odmiany łubinu. Należy je jednak poddać obróbce termicznej. Najpierw należy zalać nasiona zimną wodą z dodatkiem soli i odstawić na kilka dni w chłodne miejsce (wodę powinno się zmienić dwa razy w ciągu dnia). Następnie nasiona łubinu należy gotować (w świeżej wodzie) przez ok. dwie godziny. Produkt najłatwiej jest nabyć w postaci surowych ziaren do samodzielnego gotowania (w sklepach ze zdrową żywnością) lub ugotowanych nasion w słoiku w zalewie.

Łubin jadalny jest bogatym źródłem białka – zawiera go nawet do 40 proc. w suchej masie. Białko to jest pełnowartościowe, a więc zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy, które muszą być dostarczane z dietą. Ponadto łubin jest źródłem błonnika, który wspomaga trawienie i przyczynia się do utrzymania prawidłowej mikroflory jelitowej. Jedną z kluczowych zalet łubinu jest jego niski indeks glikemiczny (IG), to z kolei sprawia, że jest to produkt odpowiedni dla osób z cukrzycą oraz tych, które kontrolują poziom cukru we krwi.

Dodatkowo łubin może pomóc w obniżeniu poziomu "złego" cholesterolu LDL, co przekłada się na lepsze zdrowie serca i układu krążenia. Łubin jadalny jest również źródłem wielu witamin i minerałów, takich jak żelazo, magnez, fosfor, a także witaminy z grupy B, w tym folianów. Te składniki odżywcze są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu i przyczyniają się do poprawy ogólnego stanu zdrowia.

W kuchni łubin jadalny wykorzystywany jest na wiele sposobów. Można go dodawać do zup, sałatek, a także jako składnik dań głównych, takich jak kotlety wegetariańskie czy farsze do pierogów. Łubin świetnie sprawdza się również jako dodatek do pieczywa – mąka łubinowa może być używana do wypieku chleba, ciastek czy naleśników.

W krajach śródziemnomorskich łubin często podawany jest jako przekąska, podobnie jak oliwki. Można go również marynować, co nadaje mu wyjątkowy smak i sprawia, że staje się ciekawym dodatkiem do wielu potraw. W niektórych kulturach łubin kiszony jest popularnym elementem lokalnej kuchni.