Robotnicy w PRL‑u jedli ją na okrągło. Dzisiaj jest rarytasem na stołach

Wiele potraw, których popularność przypada na okres PRL-u, zaczyna wracać na stoły w wielkim stylu. Przykładem jest zupa ogonowa, zwana "ogonówką". Niegdyś była bardzo popularnym daniem wśród klasy robotniczej. Namiętnie serwowano ją w stołówkach pracowniczych głównie ze względu na to, że była posiłkiem sytym i treściwym (smak pozostawiał wiele do życzenia). Dzisiaj potrawę tę można urozmaicać na wiele różnych sposób, sprawiając, że z peerelowskiego koszmarku zmieni się w grzechu warty rarytas.

Zupa ogonowa nie jest peerelowskim wynalazkiem. Specjałem tym zajadają się w wielu kuchniach na całym świecie - w Indonezji, Chinach czy Wielkiej Brytanii. Trudno określić dokładne pochodzenie tego specjału, ale wielu znawców uważa, że zupa ogonowa została wynaleziona w Spitalfields w Londynie w XVII wieku przez francuskich hugenotów i flamandzkich imigrantów. Niemniej, znaczy to tyle, że "ogonówka" podbija podniebienia smakoszy na całym świecie.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Mimo że nazwa tego specjału u wielu osób może wywołać ciarki, "ogonówka" jest zupą cenioną za swój smak i właściwości zdrowotne (ogon wołowy jest bogaty m.in. w kolagen). W zależności od kultury kulinarnej danego kraju ogon podaje się w towarzystwie innych dodatków.

Chińska zupa ogonowa składa się z ogona wołowego, ziemniaków, marchwi, kapusty, pomidorów i grzybów. W kuchni indonezyjskiej ogon wołowy najpierw należy usmażyć lub zgrillować. Następnie zatapia się go w bulionie wołowym z gotowanymi ziemniakami, marchewką, pomidorami, porem, selerem, smażoną szalotką i suszonymi grzybami. Indonezyjską zupę doprawia się czosnkiem, gałką muszkatołową i goździkami.

W wersji nam najbliższej zupa ogonowa składa się z ogonów, włoszczyzny, przypraw i przecieru pomidorowego. Wystarczy dodać nieco finezji tej potrawie, by na nowo rozniecić jej potencjał.

Składniki:

• 2 ogony wieprzowe,
• 2 marchewki,
• 4 ziemniaki,
• 2 pietruszki,
• seler,
• por,
• 4 cebule,
• 2 łyżki koncentratu pomidorowego,
• 200 ml szklanka soku pomidorowego,
• przyprawy: mielona słodka papryka, majeranek, liść laurowy, ziele angielskie,
• sól, pieprz.

Przygotowanie:

1. Ogony wołowe umyj i oczyść, a następnie zalej je zimną, osoloną wodą. Kiedy całość zagotuje się, odcedź ogony i ponownie zalej je zimną wodą.
2. Do garnka z ogonami dodaj też obrane warzywa - marchewkę, pietruszkę, selera i pora, 4 liście laurowe, 3 ziarenka ziela angielskiego, sól i pieprz.
3. Zupę gotuj na średniej mocy palnika, aż ogony zmiękną.
4. Na patelni usmaż pokrojoną w kostkę cebulę, a następnie dodaj majeranek, czerwoną paprykę i przesmaż całość. Następnie wlej sok pomidorowy wymieszany z przecierem.
5. Ugotowane do miękkości warzywa i mięso wyciągnij z wywaru i wlej do niego cebulę z pomidorami. Dodaj też obrane i pokrojone w kostkę ziemniaki.
6. Zupę gotuj jeszcze przez 30-40 minut.
7. Ugotowane warzywa pokrój w kostkę, a ogony obierz. Zupę podaj z dodatkiem mięsa i warzyw.