Większość z nas myśli, że są trujące. Charakterystycznym grzybem wysypało w lasach

Każdy sezon na grzyby gwarantuje wiele wspaniałych możliwości, związanych ze spacerem po pięknych obszarach leśnych i oczywiście ze zbieraniem tych najpopularniejszych gatunków. Chodzi się na nie głównie jesienią, ale jak dobrze wiadomo, można je zbierać praktycznie przez cały rok. Wiosna to dobry moment, by w twoim koszyku znalazł się borowik ceglastopory. Wysypało nim w polskich lasach, po ostatnich opadach deszczu, więc nic nie stoi na przeszkodzie, byś właśnie teraz wybrał się do pobliskiego lasu.

Podczas zbierania grzybów w lesie, w głowie bardzo często pojawia się pytanie - które grzyby są jadalne. Jeśli nie masz pewności, lepiej nie ryzykuj i nie zbieraj. Jeśli zaś chodzi o opisywanego przez nas borowika, to miej na uwadze, że jego wygląd jest bardzo charakterystyczny. Borowik ceglastopory to grzyb jadalny, który wymaga obróbki termicznej. Rośnie przede wszystkim w lasach iglastych i liściastych na kwaśnych glebach, a najczęściej w górach. Charakterystyczna jest jego czerwona barwa trzonu. Występuje również pod innymi nazwami - gniewus, ceglak, pociec, czerwononóżka, krasnoborowik ceglastopory i wilczy grzyb.

Większość osób myli go z borowikiem ponurym i szatańskim, które są trujące. Kapelusz gniewusa, czyli borowika ceglastoporego, charakteryzuje się określonymi cechami, które zmieniają się wraz z wiekiem grzyba. Na początku ma półkolisty kształt o średnicy między 8 a 20 cm. Z czasem kapelusz staje się coraz bardziej wypukły i ostatecznie spłaszcza się. Kolor kapelusza borowika ceglastoporego zazwyczaj to ciemny brąz, jednak spotyka się również egzemplarze o oliwkowym lub ceglastym odcieniu. Na dotyk kapelusz jest suchy i matowy, ale w wilgotnych warunkach może być lepki.

Pod kapeluszem znajdują się rurki, które mają początkowo żółtooliwkowy kolor. Z czasem, zmieniają się w ceglastoczerwony. Istotną cechą jest reakcja na dotyk lub uszkodzenie - spód kapelusza sinieje i staje się niebieski. Młode pory borowika ceglastoporego są żółtawe, ale szybko zmieniają kolor na czerwony. Gdy dotkniemy lub uszkodzimy pory, błękitnieją podobnie jak rurki. Te charakterystyczne cechy kapelusza i rurek borowika ceglastoporego pozwalają na jego identyfikację w przyrodzie. Warto jednak pamiętać, że rozpoznawanie grzybów wymaga doświadczenia i ostrożności, dlatego najlepiej skonsultować się z ekspertem, aby uniknąć pomyłek i zapewnić bezpieczeństwo.

Jeśli chodzi o występowanie borowika ceglastoporego to są to przede wszystkim lasy iglaste i liściaste, na kwaśnych glebach. Można go zbierać od połowy maja do października, więc sezon na te wiosenne grzyby już się rozpoczął. Najobficiej występuje w górach, pod świerkami i jodłami. W lasach liściastych, nieco niżej, można go spotkać pod bukami i dębami, a czasem i na bagnach. Warto zaznaczyć, że borowik ceglastopory jest w Polsce dość rzadkim grzybem, ale można go spotkać głównie na południu kraju.

Większość osób, podczas grzybobrania, omija go, myśląc że jest trujący. Rzeczywistość jest nieco inna. To grzyb o łagodnym smaku, który można spożywać bez żadnych obaw, po obróbce termicznej. Jest to wymóg konieczny, bo spożywany na surowo jest trujący. Wartością tego grzyba są jego walory smakowe, które doceniają smakosze. Borowik ceglastopory ma delikatny, lekko kwaskowaty smak, który jest niezwykle przyjemny dla podniebienia. Dodatkowo, charakteryzuje go delikatny i subtelny zapach. Dlatego też, po odpowiednim przygotowaniu termicznym, borowik ceglastopory może stanowić pyszny składnik różnych dań kulinarnej przyjemności.

Borowik ceglastopory to grzyb, który oferuje wiele możliwości kulinarnej eksploracji. Można go przyrządzać na różne sposoby, dostosowane do naszych preferencji i smakowych upodobań. Ten grzyb doskonale nadaje się do suszenia, co pozwala na zachowanie jego aromatu i smaku na dłużej. Suszone kawałki borowika ceglastoporego są świetnym dodatkiem do różnego rodzaju dań, takich jak sosy, zupy, czy risotto. Innym sposobem przyrządzenia borowika ceglastoporego jest marynowanie. W marynacie grzyb nabiera dodatkowych aromatów i staje się idealnym dodatkiem do kanapek, sałatek czy przekąsek.

Możesz także smażyć, dusić lub gotować borowika ceglastoporego. Smażony grzyb uzyskuje piękne złociste i chrupiące skórki, podczas gdy duszony staje się bardziej miękki i delikatny. Gotowany borowik ceglastopory świetnie sprawdzi się jako dodatek do sosów do makaronu, kopytek, mięs czy w zupach grzybowych. Ważne jest również tu podkreślenie, że sine przebarwienia, które mogą pojawić się podczas krojenia świeżego borowika ceglastoporego, znikną podczas obróbki termicznej. Nie ma więc powodów do niepokoju. Wielość możliwości przyrządzenia borowika ceglastoporego sprawia, że ten grzyb jest popularnym składnikiem w kuchni i docenianym przez miłośników smakowych doznań.