Cała miska zniknie w kilka chwil. Chrupiący popcorn lepszy niż w kinie

Prażone ziarna kukurydzy to jedna z najstarszych przekąsek znanych ludzkości, o czym świadczą badania archeologiczne prowadzone na terenie Ameryki Środkowej i Południowej. Odkryte pozostałości wskazują, że przysmak gościł już w jadłospisie plemion zamieszkujących 3,5 tysiąca lat przed naszą erą tereny dzisiejszego amerykańskiego stanu Nowy Meksyk.

W Stanach Zjednoczonych popcorn (tego terminu po raz pierwszy użył John Russell Bartlett, autor wydanego w 1848 r. "Słownika amerykanizmu") cieszy się szczególnym uznaniem – statystyczny obywatel USA spożywa rocznie blisko 50 kilogramów tego specjału.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Do połowy XIX wieku Amerykanie przyrządzali popcorn na płytach kuchennych. Pod koniec 19. stulecia cukiernik z Chicago, Charles Cretors, stworzył zasilaną parą wodną maszynę do prażenia ziaren kukurydzy, którą sprzedawał w specjalnych wozach konnych, ustawianych w sąsiedztwie cyrków i innych miejsc oferujących rozrywkę dla mas. Popcorn szybko stał się także ulubioną przekąską wśród bywalców kin, w pewnym momencie okazał się bardziej dochodowy niż bilety na seanse filmowe.

Mimo upływu lat przysmak nie stracił popularności. Wiele osób nie wyobraża sobie wizyty w kinie bez prażonej kukurydzy. Często gości ona także w naszych domach, na przykład podczas oglądania widowisk sportowych. Na półkach sklepowych kuszą rozmaite produkty popcornowe: solone, maślane czy serowe, którym do uzyskania pożądanego efektu wystarczy tylko kilkuminutowy pobyt w kuchence mikrofalowej.

Kukurydzianą przekąskę bez trudu przygotujemy także samodzielnie, wzbogacając ulubionymi dodatkami. Pysznym pomysłem jest choćby popcorn miodowy. Jak go przyrządzić?

Jak powstaje popcorn? Pod wpływem wysokiej temperatury (ok. 180 st.) mikroskopijne cząsteczki wody w ziarnach kukurydzy zmieniają się w parę, wytwarzając ciśnienie, które rozsadza łupinę i wypycha masę skrobiowo-białkową, czyli charakterystyczną "chmurkę". Do prażenia najlepiej nadają się wyselekcjonowane odmiany kukurydzy, zawierające dużo tzw. bielma.

Tak przetworzone ziarna dostarczają sporo wartości odżywczych. Kryją potężną dawkę dobrze przyswajalnego błonnika, zapewniającego szybsze uczucie sytości, korzystnie wpływającego na pracę przewodu pokarmowego i przyspieszającego usuwanie z organizmu szkodliwych toksyn. Zawierają dużo cennego białka, a także licznych składników mineralnych, zwłaszcza potasu, magnezu, fosforu, żelaza i manganu, które pozytywnie wpływają na pracę mózgu i serca, a także chronią komórki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników i stymulują nasz system odpornościowy.

Podobne właściwości wykazują również polifenole, których – jak wykazały badania naukowe – popcorn jest bogatym źródłem. Dzięki obecności tych przeciwutleniaczy, spożywanie prażonej kukurydzy może chronić przed nowotworami, a nawet chorobą Alzheimera.

Popcorn nie zawiera glutenu, dlatego może być bez obaw spożywany przez osoby wykazujące jego nietolerancję.

W dużym garnku rozgrzewamy 2 łyżki oleju (rzepakowego, kokosowego, z orzechów włoskich lub awokado), a następnie na gorący tłuszcz (powinien mieć około 180 st.) wrzucamy ziarna kukurydzy (pół szklanki), nakrywamy naczynie pokrywką i ustawiamy średni ogień. Po chwili nasiona powinny zacząć strzelać. Gdy popcorn będzie strzelał rzadziej, naczynie należy zdjąć z ognia.

Ziarna rozsypujemy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. W garnku podgrzewamy na małym ogniu miód (pół szklanki) i masło, najlepiej solone (1/4 szklanki). Mieszamy, aż do całkowitego rozpuszczenia składników. Jeśli lubimy bardziej aromatyczne przysmaki, do ciepłej masy możemy dodać kilka gałązek rozmarynu albo lawendy (pozostawiamy je na pięć minut, po czym wyjmujemy, a masę znów zagotowujemy).

Do garnka dodajemy uprażoną kukurydzę, mieszamy szpatułką, by glazura pokryła wszystkie ziarna, które następnie znów przekładamy na blachę i rozkładamy równomiernie. Umieszczamy w piekarniku nagrzanym do 120 st., na około 45 minut, co kwadrans mieszając. Gdy popcorn nabierze apetycznego, karmelowego koloru, jest gotowy. Pozwalamy mu ostygnąć przez pół godziny.