Łatwo odróżnisz borowika od szatana. Poznaj najlepszy sposób

Jak wygląda prawdziwek? Niestety, jest bardzo podobny do niejadalnych okazów, w tym jednego silnie trującego. Mało wprawieni grzybiarze powinni posiąść wiedzę na temat rozróżniania tych gatunków, by uniknąć fatalnej pomyłki. Zobaczcie, jak najłatwiej odróżnić borowika od jego trującego klona.

Zacznijmy od tego, które grzyby określa się mianem "szatanów". To borowik szatański i goryczak żółciowy - okazy, których młode owocniki do złudzenia przypominają poczciwego prawdziwka. Osoby nieposiadające wiedzy na temat budowy grzybów lub - co gorsza - podczas grzybobrania posługują się wyłącznie aplikacjami, muszą mieć na względzie to, że pomyłka może okazać się fatalna w skutkach.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Prawdziwek i jego nieprzyjazne klony. Jak bardzo są szkodliwe?

Borowik szatański nie bez powodu nosi tak złowieszczą nazwę — należy bowiem do grupy grzybów trujących, które po spożyciu mogą wywołać silne dolegliwości ze strony m.in. przewodu pokarmowego. Natomiast goryczaka żółciowego uznaje się za okaz niejadalny. Zawiera niewielkie ilości trucizny muchomora czerwonego (muskaryny), ale nie jest trujący. Ma bardzo gorzki smak — gorycz małego owocnika może spowodować nieprzydatność do spożycia całej potrawy.

Oto co trzeba wiedzieć na temat budowy borowika szlachetnego:

• kapelusz — brązowy lub oliwkowy, często pokryty siatkowatym wzorem, górna powierzchnia gładka, sucha i matowa;
• trzon — masywny, bulwiasty u podstawy, pokryty siatkowatym wzorem, barwa trzonu jest zbliżona do barwy kapelusza;
• rurki i pory — rurki są białe lub lekko kremowe, pory początkowo białe, potem żółkną;
• miąższ — biały, po przekrojeniu nie zmienia koloru.

Borowik szatański:

• kapelusz - czerwonobrązowy do ciemnobrązowego, czasami z odcieniem fioletu, górna powierzchnia często jest marmurkowana;
• trzon - masywny, jasny z ciemniejszymi plamami, pokryty siatkowatym wzorem;
• rurki i pory - rurki są początkowo białe, pory żółte lub jasnozielone, pory mogą zmieniać kolor pod wpływem nacisku;
• miąższ - po przekrojeniu zmienia kolor na niebieskoczarny.

Goryczak żółciowy:

• kapelusz - brązowy, oliwkowobrązowy lub szaro-brązowy, górna powierzchnia matowa, czasami z delikatnymi włókienkami;
• trzon - pełny, u młodych okazów beczułkowaty, u starszych maczugowaty, jaśniejszy od kapelusza, pokryty wyraźną, brunatną siateczką o szerokich oczkach;
• rurki i pory - u młodych okazów są białe, później bladoróżowe, uszkodzone przybierają barwę brudno winną, łatwo dają się oddzielić od miąższu;
• miąższ - biały do kremowego, po przekrojeniu nie zmienia koloru.

Znalezienie borowika szatańskiego w Polsce jest niemal niemożliwe. Pojawia się jedynie na wybranych terenach wapiennych – Górach Kaczawskich czy Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Goryczak żółciowy zaś występuje licznie w polskich lasach iglastych. Jak odróżnić go od prawdziwka?

Zwróć uwagę na pory i rurki - u dorosłych szatanów będą różowe, a u prawdziwków białawe, z wiekiem żółte, żółtozielone aż do oliwkowozielonych. Z pewnością jednak nie przybiorą odcieni różu. Siateczka na trzonie u szatana będzie ciemna, o dużych oczkach, natomiast u prawdziwka biaława i delikatna, występująca głównie w górnej części trzonu.