Ma prawie tyle białka co kurczak. Z powodzeniem zastąpi mięso w diecie

Mówi się, że nie wszystko złoto, co się świeci. W świecie produktów spożywczych to powiedzenie powinno być traktowane ze śmiertelną powagą. Kolorowe, jaskrawe, przyjemne dla oka artykuły to bowiem w dużej mierze zwykłe odżywcze śmieci, a te, które swoim wyglądem nie zachwycają — czasami nawet odstręczają — to w rzeczywistości skarbnica właściwości i masa korzyści dla organizmu. I chyba nie ma lepszego przykładu tego mechanizmu od tempehu.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Tradycja wyrabiania tempehu w Indonezji ma już około 500 lat. Do Europy produkt ten trafił w połowie XX wieku, za sprawą imigrantów z wyspiarskiego kraju. Mieszkańcy Starego Kontynentu z początku podchodzili do tempehu z dużą dozą nieufności, by potem otworzyć własne firmy produkujące go na większą skalę. Potentatami na rynku okazali się przede wszystkim Holendrzy.

Czym tak naprawdę jest tempeh? To nasiona soi fermentowane przy użyciu mąki ryżowej i grzybów z rodziny Rhizopus. Po zakończeniu procesu produkcyjnego tempeh może być serwowany na surowo lub poddany obróbce termicznej. Odgrywa ważną rolę w wielu bezmięsnych dietach, stając się częstym dodatkiem do sałatek, gulaszy czy dań z woka. Niejednokrotnie tempeh odgrywa też rolę zamiennika mięsa.

Tempeh jest potrawą bogatą w białko i to właśnie dlatego tak dobrze odnalazł swoje miejsce w nowoczesnym wegetarianizmie czy weganizmie. Ponad 20 gramów białka na 100 gramów produktu robi wrażenie, a warte podkreślenie w tym aspekcie jest jeszcze to, że tempeh nie zawiera tak powszechnego w mięsie cholesterolu.

Ponadto tempeh jest bogatym źródłem witamin, minerałów i izoflawonoidów: związków chemicznych wykazujących działanie antynowotworowe. Ten fermentowany produkt to także mnóstwo zdrowych nienasyconych kwasów tłuszczowych, błonnika i kwasu foliowego. Regularne spożywanie tempehu sprzyja pracy układu sercowo-naczyniowego, obniża poziom cholesterolu, wzmacnia kości, zwalcza wolne rodniki i łagodzi objawy menopauzy.