Mają więcej witaminy C niż cytryna. Przed laty każdy uprawiał w ogródku, dziś niedoceniane i zapomniane

Delikatnie strzelająca po ugryzieniu czarna porzeczka to słodkie wspomnienie wakacji na wsi. Niegdyś nie było bez niej ogródka, dzisiaj nawet w sklepie czy na targu trudno o te pyszne, soczyste kuleczki. Jeśli jednak uda ci się dorwać choć odrobinę, bierz i zajadaj się. To szalenie zdrowe owoce.

Czarna porzeczka, mimo że jest często pomijana na rzecz jej czerwonej odmiany, to w rzeczywistości skarb o niezwykłych właściwościach zdrowotnych. Regularne spożywanie tych owoców może nie tylko dostarczyć organizmowi niezbędnych składników odżywczych, ale także naturalnie wspierać naszą odporność.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Czarne jagody porzeczki są niezwykle bogate w witaminę C. W 100 g tych owoców jest aż 180 mg tej witaminy, a więc ok. 258 proc. dziennego zapotrzebowania człowieka (cytryna zawiera ok. 50 mg witaminy C na 100 g produktu). Ponadto w skład czarnej porzeczki wchodzą również witaminy z grupy B, witamina A, biotyna, kwas foliowy, a także składniki mineralne, takie jak magnez, wapń, potas i żelazo. Znajdziemy w niej również cenne mikroelementy i kwasy organiczne, takie jak luteina, garbniki, jod, mangan i bor, a także olejki eteryczne i pektyny.

Flawonoidy obecne w czarnej porzeczce mają zdolność usuwania z organizmu szkodliwych toksyn i substancji, które mogą zwiększyć ryzyko zachorowania na różne rodzaje nowotworów. Te same związki wpływają na opóźnienie procesu starzenia, regulują poziom cholesterolu we krwi, a także zapobiegają miażdżycy, dbając o prawidłowy przepływ krwi przez tętnice i żyły.

Czarna porzeczka zawiera również antocyjany, które działają antybakteryjnie, co jest szczególnie cenne dla układu pokarmowego. Obecna w czarnej porzeczce rutyna nie tylko ułatwia przyswajanie witaminy C, ale także korzystnie wpływa na naczynia krwionośne. Natomiast kwercetyna, czyli olejny składnik czarnej porzeczki, wpływa na pracę układu moczowego i wspiera jego działanie, zwłaszcza podczas częstych i powtarzających się stanów zapalnych pęcherza moczowego.

Sezon na porzeczki zaczyna się pod koniec czerwca. Owoce te utrzymują się na krzewach przez długi czas, co pozwala na stopniowe zbieranie ich przez kilka tygodni. Ważne jest, aby zbierać porzeczki, gdy są w pełni dojrzałe, ponieważ po zebraniu nie dojrzewają już dalej.

Zbiór owoców czerwonej i czarnej porzeczki powinien odbywać się, gdy wszystkie jagody w gronie są już w pełni wybarwione i nie opadają po dojrzeniu. Wtedy owoce są gotowe do zebrania, a ich smak i jakość są na najwyższym poziomie. Nie należy zbierać porzeczek przed osiągnięciem pełnego wybarwienia, ponieważ mogą być wtedy niedojrzałe i niezdrowe. Czarną porzeczkę powinno się zbierać, gdy większość jagód ma już czarny kolor.

Białe porzeczki w połączeniu z miętą są doskonałą bazą do sosów do mięsa, podobnie jak konfitura z czerwonych porzeczek. Konfitury z czarnych i czerwonych porzeczek mogą być również wykorzystane do przygotowania ciast i deserów z ciasta francuskiego. Warto też pamiętać, że owoce te nadają się do przyrządzania soków.

Czerwone porzeczki są doskonałym dodatkiem do kompotów z mniej intensywnych owoców, takich jak jabłka, nadając im piękny kolor i delikatnie pikantny smak. Świeże owoce porzeczek mogą być wykorzystane do przygotowania serników na zimno, deserów lodowych, koktajli mleczno-owocowych, a także do pieczenia ciast owocowych i muffinek. Możliwości wykorzystania porzeczek w kuchni są naprawdę ogromne, co pozwala na tworzenie różnorodnych smakowych kompozycji.