Nazywają go "grzybem dla leniwych". Powód spodoba się każdemu grzybiarzowi
Przybysz z Zachodu uraczył swoją obecnością grzybiarzy z Pomorza. Borowik amerykański, zwany też (nie bez powodu) "grzybem dla leniwych", upodobał sobie nadbałtyckie wydmy. To w Polsce rzadko spotykany okaz, dlatego jego pojawienie się stanowi nie lada gratkę dla fanów grzybobrania i znawców.
Złotoborowik wysmukły, znany również jako borowik amerykański (Aureoboletus projectellus), to interesujący gatunek grzyba z rodziny borowikowatych (Boletaceae). Choć jest stosunkowo rzadki, jego unikalne cechy i delikatny miąższ sprawiają, że zyskuje coraz większe uznanie w świecie mykologii oraz kuchni.
Pojawił się on w Europie ok. 10 lat temu, najpierw na Litwie, a następnie rozprzestrzenił się wzdłuż wybrzeża Bałtyku [...] Bardzo dobrze "wchodzi" w mikoryzę z naszą sosną i jako gatunek inwazyjny jest podejrzewany o próbę wyrugowania naszego SZLACHETNEGO! - informują leśnicy z Nadleśnictwa Przybyszewo. - (Borowik amerykański - przyp.red.) jest według nadbałtyckich grzybiarzy smacznym grzybem, do tego niepoznanym jeszcze przez miejscowe robale (nie zasiedlają go) - czytamy na stronie nadleśnictwa.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Wysyp borowika amerykańskiego w Polsce. "Grzyb dla leniwych" pojawił się na Pomorzu
Nazywa się go "grzybem dla leniwych", a to ze względu na fakt, że borowik amerykański nierzadko występuje w dużych skupiskach, zatem łatwo się go zbiera. Takim wysypem cieszą się właśnie mieszkańcy Pomorza. Okazuje się, że grzyb ten upodobał sobie wydmy nad Bałtykiem, ale lubi pojawiać się również na Podlasiu na wrzosowiskach (dlatego nazywa się go też borowikiem wrzosowym), a także w otoczeniu sosny pospolitej oraz kosodrzewiny.
To, że złotoborowik wysmukły pojawił się w tym sezonie na Pomorzu, jest nie lada gratką dla grzybiarzy. To rodzimy gatunek dla obszarów Ameryki Północnej, zwłaszcza terenów Stanów Zjednoczonych (stąd nazwa - borowik amerykański). Tam występuje w lasach iglastych oraz mieszanych, często w towarzystwie sosen i świerków. W Europie natomiast jest rzadko spotykany, co nadaje mu pewnej egzotycznej aury.
Jak wygląda borowik amerykański?
Kapelusz borowika amerykańskiego początkowo jest wypukły, nigdy nie spłaszcza się całkowicie i osiąga średnicę od 4 do 20 cm. Powierzchnia kapelusza jest sucha z widoczną, charakterystyczną "falbanką" na krawędzi. Młode owocniki przybierają ciemnobrązowy kolor do cynamonowego.
Od spodu natomiast borowik amerykański jest jaskrawożółty, barwa ta przechodzić może w kolor żółto-zielony. Trzon sięga od 7 do 15 cm, jest stosunkowy długi, przypominający bardziej trzon koźlarza niż borowika. Przybiera żółty lub brzoskwiniowy kolor. Co charakterystyczne, jest silnie bruzdowany z widoczną żłobkowaną powierzchnią. Miąższ borowika amerykańskiego ma odcień różowawy, przy czym barwa ta nie zmienia się pod wpływem utlenienia.
Czy złotoborowik wysmukły jest jadalny?
Złotoborowik wysmukły uważany jest za jadalny gatunek grzyba. UWAGA: czasem mylony jest z grzybami niejadalnymi, m.in. borowikiem szatańskim i goryczakiem. Ze względu na ryzyko pomyłki w identyfikacji grzybów niezwykle ważne jest, aby zasięgnąć rady doświadczonego mykologa przed próbą zebrania i spożycia tego grzyba.
Potencjał borowika amerykańskiego do zastosowania w kuchni jest ogromny. Ze względu na swój delikatny smak i miękki miąższ może być używany do przygotowania różnego rodzaju dań: zup, gulaszy, risotto oraz dań smażonych. Warto jednak pamiętać, że ze względu na ewentualne zmiany koloru rurek pod kapeluszem, należy usunąć je przed gotowaniem, aby zachować apetyczny wygląd potrawy.
