Niesłusznie zapomniana polska zupa. Prababcia gotowała co tydzień
W bogatej historii polskiej kuchni znajdziemy wiele wspaniałych potraw, jednak jedna z nich wyróżnia się wyjątkową prostotą i smakiem. Mowa o zalewajce, czyli zupie "nic", która od pokoleń gości na polskich stołach i zachwyca swoim minimalizmem i aromatem.
Każdy z nas ma w pamięci te wyjątkowe dania, których smak kojarzy się nam z babcinymi kuchniami i domowymi posiłkami. W polskiej tradycji kulinarnej istnieje wiele takich potraw, lecz jedna w szczególności wyróżnia się swoją prostotą i głębokim smakiem. Mowa oczywiście o zalewajce, uważanej za najprostszą zupę na świecie. Chociaż wydaje się być to danie skromne, to jednak jego historia i smak przyciągają uwagę i podniebienia wielu osób.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Zalewajka - tradycja w każdym kęsie
Zalewajka to nie tylko pyszna zupa, ale również świadectwo polskiej historii. Jej skromny skład odzwierciedla dawne czasy, kiedy na wsiach liczyła się oszczędność i pomysłowość. Mimo prostych składników zalewajka potrafiła nasycić i rozgrzać, stając się ulubioną potrawą wielu pokoleń.
Przepis na zalewajkę różni się w zależności od regionu, jednak jego podstawą zawsze są ziemniaki, kiełbasa i zakwas żytni. Do tego dochodzą proste dodatki, takie jak słoniną, cebula, grzyby i przyprawy.
Przepis na radomszczańską zalewajkę:
Składniki:
- 500 ml zakwasu żytniego,
- 500 g ziemniaków,
- 150 g podwędzanej kiełbasy,
- 1 litr wody,
- 150 g słoniny,
- 4 suszone grzyby,
- 2 cebule,
- 4 łyżki śmietany 18 proc.,
- 3 ząbki czosnku,
- 3 listki laurowe,
- kilka kulek ziela angielskiego,
- płaska łyżka suszonego majeranku,
- sól,
- pieprz,
- olej do smażenia.
Przygotowanie:
- Zalej grzyby wodą.
- Na patelni podsmaż słoninę na skwarki. Dodaj cebulę, kiełbasę i przyprawy.
- Dodaj do garnka pokrojone ziemniaki i grzyby. Zalej wodą i zagotuj.
- Połącz zakwas ze śmietaną i wlej do zupy. Dodaj czosnek, majeranek, sól i pieprz.
- Gotuj na małym ogniu przez 30 minut.
Przygotowanie zalewajki jest łatwe i szybkie, a smak niezapomniany. Dlatego warto dać jej szansę i odkryć na nowo smaki naszych babć i prababć, które z dumą serwowały to danie co tydzień na swoich stołach. Smacznego!
