Polacy się zajadają, a to najgorsze smarowidło do pieczywa. Naszpikowane tłuszczem i chemią

Serki topione, choć powszechnie uważane za pochodne sera, często w rzeczywistości niewiele mają z nim wspólnego. Na rynku można znaleźć wiele godnych polecenia produktów, jednak w morzu podróbek trudno odnaleźć te prawdziwie wartościowe. Na co zwracać uwagę przy wyborze serków topionych?

Na dzisiejszym rynku dostępna jest szeroka gama serków topionych, które kuszą konsumentów różnorodnymi opakowaniami, od kostek po pojedyncze plastry, oraz mnogością dodatków smakowych, takich jak zioła, grzyby, wędliny, ryby czy owoce morza. Spożywane od czasu do czasu nie powinny zaszkodzić zdrowiu, jednak warto mieć na uwadze, że serki topione to produkt wysokoprzetworzony, nasycony niezdrowymi dodatkami.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Metoda produkcji serków topionych pozostała niemal niezmienna od 100 lat. Surowce, takie jak ser podpuszczkowy, białka mleka, masło, sole emulgujące, przyprawy, aromaty, sól oraz dodatki smakowe, topione są w temperaturze 70-95 stopni. Powstała masa jest następnie rozlewana do opakowań i schładzana.

W praktyce jednak serki topione zawierają konserwanty, aromaty, emulgatory i utwardzacze, a sam ser stanowi jedynie niewielki procent całości. Na rynku dostępne są także produkty, w których w ogóle nie ma sera, zwane produktami seropodobnymi lub kremami topionymi.

Serki topione często zawierają szkodliwe substancje. Mogą to być utwardzone tłuszcze roślinne, które zwiększają ryzyko miażdżycy i innych schorzeń układu krążenia. Tłuszcze trans sprzyjają otyłości, zaburzają funkcjonowanie układów oddechowego i rozrodczego, a także mózgu i trzustki. Przyczyniają się również do powstawania przewlekłych stanów zapalnych, co może prowadzić do rozwoju nowotworów.

Kolejnym szkodliwym składnikiem mogą być fosforany, które w nadmiarze zaburzają równowagę organizmu, przyczyniając się do gorszego przyswajania wapnia, magnezu i cynku oraz syntezy witaminy D. Wiele serków topionych zawiera również karagen (E 407), który działa jako zagęstnik i stabilizator. Mimo że Unia Europejska pozwala na jego stosowanie, niektóre badania sugerują, że nadmierne spożycie karagenu może uszkadzać błonę śluzową żołądka i jelit, wywoływać stany zapalne i owrzodzenia, a nawet sprzyjać rozwojowi nowotworów.