Dla doświadczonych grzybiarzy są lepsze niż prawdziwki. Mało kto wie, że w ogóle są jadalne

Zbieranie grzybów wymaga odpowiedniej spostrzegawczości i wiedzy, bo nie brakuje gatunków podobnych do siebie, ale różniących się tym, czy są jadalne, czy trujące. Wśród nich jest gąska zielona, która na targach potrafi kosztować niemałe pieniądze. Wiele osób stroni od jej zbierania, uznając ją za grzyba trującego. To jednak smaczny okaz, warty uwagi.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Gąska zielona, popularnie zwana zielonką, to jeden z najbardziej rozpoznawalnych grzybów rosnących w naszych lasach. Jej łagodny smak i charakterystyczny wygląd sprawiają, że jest naprawdę warta uwagi. Podczas zbierania zachować trzeba jednak czujność, jak zresztą przy wszystkich innych grzybach.

Najbardziej charakterystyczną cechą gąski zielonej jest jej barwa – zazwyczaj zielonkawo-żółta. Kapelusz młodych owocników jest wypukły, z czasem staje się bardziej płaski, a nawet lekko wklęsły. Jej miąższ jest biały lub lekko żółtawy, nie zmienia koloru po przekrojeniu. Ma przyjemny, lekko mączny zapach i łagodny smak. To właśnie odróżnia ją od trującej, intensywnie żółtej gąski siarkowej, która odstrasza nieprzyjemnym zapachem.

Blaszki gąski zielonej są gęste, przyrośnięte do trzonu lub lekko zbiegające, w kolorze jasnożółtym. To właśnie kolor jest jedną z najważniejszych cech odróżniających gąskę zieloną od innych gatunków.

Pamiętaj - jeśli nie masz 100 proc. pewności, nie jedz grzyba. Swoje zbiory możesz skonsultować z pobliską stacją sanitarno-epidemiologiczną. Mykolog rozwieje wszelkie wątpliwości.

Gąski, które najczęściej znajdziemy w lasach sosnowych, często ukryte są pod liśćmi i igłami. Zazwyczaj rosną grupami, więc warto dokładnie obejrzeć miejsce, w którym znaleźliśmy pierwszy grzyb.

"Rosną w ubogich borach sosnowych, na piaszczystych wzniesieniach, pokrytych porostami. Bardzo trudno je znaleźć, bo są często prawie całkowicie zagrzebane w piasku i ściole tak, że widać tylko wierzch ich kapeluszy" - pisze Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu na swoim facebookowym profilu.

Świetnie sprawdza się zarówno smażona na maśle z cebulką i dodatkiem ulubionych ziół, jak i duszona w śmietanie z ziemniakami. Można ją również marynować, co pozwala cieszyć się jej smakiem przez cały rok. Delikatny, lekko orzechowy smak gąski zielonej doskonale komponuje się z potrawami mięsnymi, ale równie dobrze smakuje w daniach wegetariańskich, np. w risotto czy zapiekankach.