"Owocem węża" zajadają się za granicą. W Polsce mało kto o nim słyszał

Salak, nazywany również oszpilną jadalną lub potocznie "owocem węża", wywodzi się z południowo-wschodniej Azji, a szczególnie popularny jest w Malezji i Indonezji. Owoce te rosną w kiściach przy podstawie palmy, a swoją nazwę zawdzięczają charakterystycznej skórce pokrytej drobnymi łuskami, która przypomina skórę gada. W Malezji i Indonezji salak jest uprawiany od setek lat. Znajduje się tam na targach i w supermarketach, a także jest wykorzystywany w lokalnej kuchni. Owoc ten nie tylko kusi wyglądem i smakiem, ale także swoimi cennymi właściwościami odżywczymi, co czyni go popularnym zarówno wśród rodzimych mieszkańców, jak i turystów.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Salak ma twardą, brązową skorupkę, która chroni biały, galaretowaty i smaczny miąższ. Chcąc się do niego dostać, wystarczy rozłamać łamliwą skórkę. Jadalny jest miąższ dojrzałych owoców, który ma ciekawy orzeźwiający smak. Warto jednak zaznaczyć, że w opinii niektórych zostawia on w ustach lekko sfermentowany posmak.

Miąższ salaka jest słodko-kwaskowaty (może przypominać połączenie ananasa i banana lub truskawki i agrestu), co sprawia, że doskonale nadaje się do spożywania na surowo, ale także jako dodatek do różnych potraw i deserów. W Indonezji popularne są przetwory z tego owocu, np. marynowane w occie podobnie jak gruszki. Można go także dodawać do sałatek owocowych, ciast i deserów, wzbogacając ich smak.

Salak jest doskonałym źródłem witamin C i A oraz z grupy B. Dodatkowo zawiera znaczące ilości wapnia, fosforu, żelaza i błonnika, co czyni go wartościowym elementem diety. Jedzenie salaka może korzystnie wpływać na układ trawienny, pomagając w poprawie perystaltyki jelit dzięki dużej zawartości błonnika. Również w tradycyjnych praktykach leczniczych owoc ten bywa wykorzystywany jako naturalny środek wspomagający trawienie, a także wzmacniający odporność. Ponadto spożywanie salaka może pomagać w regulacji poziomu cukru we krwi, co czyni go wartościowym składnikiem diety dla osób z problemami metabolicznymi.

Choć jest to owoc dość kaloryczny - 100 g dostarcza około 82 kcal - to jego regularne spożycie w umiarkowanych ilościach (1-2 sztuki dziennie) może przynieść liczne korzyści zdrowotne. Warto jednak pamiętać, że przesadne spożycie może prowadzić do biegunki, dlatego należy zachować umiar. Najlepiej jeść go na surowo, by w pełni wykorzystać jego właściwości.