Pieczone ziemniaczki w kwadrans. Wypróbuj trik i nie trać czasu na włączanie piekarnika

Człowiek zajada się pieczonymi ziemniakami od bardzo dawna – jak wykazały badania archeologiczne prowadzone w jaskini Border w Republice Południowej Afryki, nasi praprzodkowie przyrządzali kartofle w żarze ogniska już 170 tysięcy lat temu!

W Polsce smakowite i pożywne bulwy pojawiły się znacznie później, za panowania Jana III Sobieskiego. Jednak także nad Wisłą szybko zapanowała moda na pieczenie ziemniaków – do jedzenia ich w takiej formie zachęcał choćby Stanisław Czerniecki, autor pierwszej rodzimej książki kucharskiej, czyli "Compendium ferculorum" z 1682 roku. Kucharz, pracujący na dworze wojewody krakowskiego Aleksandra Michała Lubomirskiego, spisał m.in. przepis na "tertofelle" pieczone w popiele, owinięte w papier z dodatkiem oliwy i wyciśniętego, świeżego soku z cytryny.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pieczonych kartofli nie mogło też zabraknąć w słynnym poradniku Lucyny Ćwierczakiewiczowej "365 obiadów za 5 złotych" z 1860 r. W jej recepturze obrane ziemniaki, przed włożeniem do piekarnika, należało obsypać mąką żytnią, dzięki czemu zyskiwały chrupiącą skórkę. Najlepiej smakowały z płatkami masła.

Na wsi kartofle pieczono przede wszystkim w żarze ogniska lub popiele z pieca. W mieście wykorzystywano do ich przyrządzenia piekarnik, który do dziś stanowi najpopularniejsze urządzenie do obróbki ziemniaków. Problem w tym, że trwa ona zwykle dość długo, często ponad godzinę. Co zrobić, żeby skrócić czas pieczenia nawet kilkakrotnie?

Do pieczenia najlepiej nadają się ziemniaki typu B (irga, irys, flaming, orlik, sante), mączyste i zawierające szczególnie dużo skrobi, dzięki czemu po obróbce będą miały optymalną konsystencję oraz chrupkość.

Ziemniaczana skrobia szybko wywołuje uczucie sytości, trawi się powoli i bardzo mała jej ilość przekształca się w tkankę tłuszczową, ponieważ jest to proces nieefektywny dla organizmu. To nie jedyny pożytek wynikający ze spożywania kartofli, które są też bogatym źródłem łatwo przyswajalnego białka oraz witamin, zwłaszcza C (wzmacniającej odporność i chroniącej przed szkodliwą aktywnością wolnych rodników) i witamin z grupy B, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania m.in. układu nerwowego.

Ziemniaki zawierają również dużo potasu (odgrywa ważną rolę w gospodarce jonowej i wodnej organizmu – obniża ciśnienie krwi i jest niezbędny do utrzymania prawidłowej kurczliwości mięśni) oraz magnezu, budulca zębów czy kości, pozytywnie wpływającego na przemianę materii oraz łagodzącego zmęczenie i stres.

Zamiast piekarnika możemy wykorzystać… kuchenkę mikrofalową. Wystarczy ustawić pełną moc urządzenia, umieścić na odpowiednim naczyniu umyte, oczyszczone, ale nieobrane kartofle, które nakłuwamy widelcem (co pomoże wydostać się parze wodnej i zapobiegnie ewentualnemu "rozsadzeniu" bulwy), po czym umieszczamy w kuchence na około 10-12 minut.

Taka obróbka sprawi, że ziemniaki nie tylko nabiorą "pieczonego" smaku, ale również przyjemnej konsystencji – pod chrupiącą skórką będzie ukrywał się wilgotny, nie przesuszony miąższ, który przed podaniem warto doprawić solą, ziołami (tymiankiem, rozmarynem) oraz wzbogacić odrobiną masła.

Jeśli lubimy bardzo spieczoną skórkę, po wyjęciu z mikrofalówki możemy umieścić kartofle na kwadrans w rozgrzanym piekarniku, wcześniej smarując je oliwą z oliwek.