Polacy zajadają się kebabem, a ignorują inny turecki przysmak. Duży błąd

Soczewica to jedna z najstarszych roślin uprawnych, jej ślady archeolodzy odkryli choćby w neolitycznej osadzie Çayönü Tepesi założonej prawdopodobnie około 7 tysięcy lat przed naszą erą. Pożywne ziarna ceniono w starożytnym Egipcie, gdzie nawet przypisywano im magiczną moc zatrzymywania na ziemi dusz zmarłych i umieszczano m.in. w grobowcach faraonów.

Zupę z soczewicy jadali już antyczni Grecy i Rzymianie, słynny komediopisarz Arystofanes uznawał ją nawet za najsmaczniejszą z potraw. Przepis na tę potrawę znalazł się w rzymskiej książka kucharskiej "Apicius" pochodzącej z I wieku. O daniu wspomina także Biblia – w Księdze Rodzaju Ezaw zgadza się zrezygnować z pierworodztwa za… miskę zupy z czerwonej soczewicy ugotowanej przez jego brata Jakuba.

Potrawę, zwaną mercimek çorbasi, od dawna jadają też Turcy, receptura specjału pojawia się w najstarszych tamtejszych książkach kucharskich, choćby XIX-wiecznej "Aşçıbaşı" Mahmuda Nedima bin Tosuna. Do dziś jest to najpopularniejsza zupa nad Bosforem, serwowana na lunch lub kolację, a w prowincji Anatolia nawet na… śniadanie. Jak przyrządzić mercimek çorbasi?

Podstawowym składnikiem tureckiego przysmaku jest oczywiście soczewica. To jedna z najzdrowszych roślin strączkowych, doceniana przede wszystkim przez wegetarian, ponieważ, dzięki bardzo wysokiej zawartości cennego biologicznie i łatwo przyswajalnego białka, zapewnia solidną dawkę energii.

Jednak w tych niepozornych ziarnach znajdziemy znacznie więcej wartościowych składników. Soczewica jest bogatym źródłem żelaza, potasu, fosforu i magnezu, czyli makroelementów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Podobnie jak witaminy z grupy B, których roślina również dostarcza bardzo dużo. Wśród nich znajduje się m.in. kwas foliowy, dbający o prawidłowy przebieg procesów metabolicznych, uczestniczący w powstawaniu czerwonych krwinek, a także usprawniający funkcjonowanie układu pokarmowego. Bez jego udziału organizm nie wyprodukuje hormonów szczęścia – serotoniny i noradrenaliny. Pierwszy działa kojąco i uspokajająco, zapewnia też zdrowy sen. Natomiast noradrenalina odpowiada za aktywność i dynamikę w ciągu dnia.

W soczewicy odkryto równie taniny, czyli związki wykazujące działanie przeciwnowotworowe. Ziarna mają niski indeks glikemiczny, dlatego mogą być spożywane przez cukrzyków.

Przygotowanie tureckiej zupy jest bardzo łatwe. W dużym garnku rozgrzewamy dobrej jakości oliwę (2-3 łyżki), po czym dodajemy posiekaną cebulę, rozgnieciony czosnek (3 ząbki), pokrojoną marchewkę (2-3) oraz pokrojonego w kostkę ziemniaka. Doprawiamy szczyptą soli i podsmażamy przez 5-7 minut, aż warzywa lekko zmiękną.

Następnie dodajemy przecier pomidorowy (2 łyżki) i opłukaną, czerwoną soczewicę (szklanka), po czym zalewamy wszystko bulionem, drobiowym lub warzywnym (6 szklanek). Doprawiamy świeżo zmielonym pieprzem (łyżeczka), kminem rzymskim (łyżeczka) i ziarnami kolendry (pół łyżeczki). Mieszamy.

Doprowadzamy zupę do wrzenia, po czym zmniejszamy ogień i gotujemy przez 15-20 minut. Jeśli potrawa jest zbyt gęsta, dolewamy bulionu. Na koniec ją blendujemy, by była gładka i kremowa.

Mercimek çorbasi serwuje się tradycyjnie z chlebkiem typu lawasz, jednak danie będzie też świetnie smakowało z naszym rodzimym pieczywem albo nawet groszkiem ptysiowym. Warto podać też cząstki cytryny, której sok nada zupie jeszcze więcej walorów.