Nie może zabraknąć ich wśród przetworów. To prawdziwa bomba witaminowa

Ogórki kiszone wywołują różnorodne uczucia — jedni je kochają, inni nienawidzą. Mają specyficzny smak i zapach, który albo przypadnie nam do gustu, albo nie będziemy w stanie go znieść. Są bardzo popularne nie tylko w Polsce, ale i w niektórych europejskich krajach. Węgrzy przyrządzają je z dodatkiem octu, Szwedzi i Duńczycy przygotowują je dopiero po pocięciu na plasterki. W Indiach są nazywane gherkin. Poza tymi regionami mieszkańcy innych części świata traktują je raczej podejrzliwie.

Niezależnie od tego, czy należysz do miłośników ogórków, czy do oponentów, warto wiedzieć, jakie korzyści niesie ze sobą ich regularne spożywanie.

Ogórki kiszone to bogate źródło wielu cennych witamin i minerałów. Wśród nich należy wymienić przede wszystkim trzy witaminy – C, K oraz A. Witamina C wzmacnia odporność organizmu, walczy z infekcjami, uczestniczy w syntezie różnych związków (np. hormonów czy niektórych neuroprzekaźników). W wersji kiszonej jest jej dwa razy więcej niż w zwykłych ogórkach.

Witamina K jest odpowiedzialna za gospodarkę wapniową i krzepnięcie krwi. Jest bardzo pożądanym składnikiem w diecie, ponieważ większość z nas ma jej zbyt mało w codziennym menu — znajduje się bowiem jedynie w produktach fermentowanych. Z kolei witamina A wspiera funkcjonowanie narządu wzroku, poprawia stan skóry, włosów i paznokci, wpływa pozytywnie na krew i reguluje pracę tarczycy.

Poza witaminami kiszone ogórki posiadają wiele minerałów i probiotyków (np. kwas mlekowy) wspomagających nasz organizm.

Ogórki kiszone, tak jak wszystkie inne fermentowane produkty, zawierają kwas mlekowy i liczne probiotyki. Bakterie kwasu mlekowego poprawiają trawienie laktozy i chronią przed uciążliwymi konsekwencjami nietolerancji, jak np. biegunka.

Dodatkowo obecność takich bakterii mlekowych, jak Lactobacillus, sprawia, że kiszonki pozytywnie działają na florę bakteryjną jelit. Ich regularne jedzenie wzmacnia układ odpornościowy, chroniąc go przed rozmaitymi wirusami i infekcjami. Poza tym wykazują właściwości obniżające poziom cholesterolu we krwi i działają przeciwnowotworowo. Przyczyniają się do efektywniejszej pracy mózgu.

Ogórki kiszone doceniane są również przez osoby dbające o linię. Są niskokaloryczne (mają 11 kcal w 100 gramach), lekkostrawne i bogate w błonnik, który zapewnia uczucie sytości na długi czas. Spożywanie błonnika wpływa również na zmniejszenie wchłaniania tłuszczu z pożywienia i jest pożądane z walce z zaparciami.

Fermentowana żywność słynie z tego, że bardzo korzystnie wpływa na zdrowie. Mimo wielu niepodważalnych zalet, dobrze mieć świadomość negatywnych cech ogórka kiszonego. Przede wszystkim chodzi o dużą ilość utraty witaminy C podczas procesu fermentacji. Witamina C, którą w naturalny sposób dostarczamy do organizmu w postaci warzyw i owoców, pełni istotną rolę w organizmie.

Ogórki kiszone zawierają dużą ilość soli, dlatego nie będą wskazane w przypadku osób chorujących na nerki i z nadciśnieniem tętniczym. Ponadto, fermentowana żywność zawiera tzw. aminy biogenne, organiczne związki chemiczne (w tym najbardziej toksyczne: tyraminę oraz histydynę), których nadmiar może powodować zatrucia i alergie. Ogórków powinny unikać również osoby z przewlekłymi chorobami układu pokarmowego i zmagające się z wrzodami żołądka.

Ogórki kiszone mają mnóstwo zalet, ale co z wodą z ogórków? Otóż jest ona równie cenna z uwagi na bogate źródło substancji odżywczych. Sok wytworzony w czasie procesu kiszenia świetnie nawadnia organizm i gasi pragnienie. Jest bardzo zdrowy, ale dobrze mieć na uwadze, by zachować umiar w jego spożywaniu, znajduje się w nim bowiem sporo soli.

Chcąc samodzielnie kisić ogórki, należy wybrać te najodpowiedniejsze. Do kiszenia zaleca się ogórki gruntowe o mniejszych gabarytach. Odradzane są wszelkie długie ogórki szklarniowe, które często są zbyt wodniste, co negatywnie wpływa na proces fermentacji.

Duże znaczenie ma również odpowiednie naczynie do kiszenia. Najlepiej do tego procesu nadają się klasyczne szklane słoiki albo naczynia wykonane z gliny.

Przyprawy dobiera się w zależności od indywidualnie wybranego przepisu. Zazwyczaj w przepisach radzi się, by wykorzystać czosnek, świeży koper, liście laurowe i ziarna gorczycy. Smak podkreśla się, dodając nieco cukru, soli i octu. Warto trzymać się sprawdzonej receptury, by nie przesadzić pod względem ilości składników. Można tym przytłoczyć naturalny smak ogórków.