Uchodzi za jedną z najzdrowszych przypraw. Nie żałuj sobie i śmiało dodawaj do mięs

Ususzone jagody pnącej rośliny z rodziny pieprzowatych, o pikantnym smaku i wyrazistym aromacie, od wieków królują w kuchniach całego świata. Dziś pieprz to przyprawa łatwo dostępna, ale w średniowieczu był traktowany na równi ze złotem, a na zakup mogli pozwolić sobie tylko bogacze. Do Europy docierało wówczas niewiele ładunków z Azji, przede wszystkim Indii, gdzie już tysiąc lat przed naszą erą uprawiano wysokie krzewy, których małe kwiatki po przekwitnięciu zmieniają się w owoce. Zbierane w różnych stadiach dojrzałości i poddawane specjalnej obróbce zmieniały się w kolorowe, pomarszczone ziarenka, wspaniale wzbogacające smak potraw.

Na naszym kontynencie pieprz długo uchodził nie tylko za luksusową przyprawę, ale również… lekarstwo. "Trojaki pieprz w Aptekach maią Aptekarze ku potrzebie ludzkiego zdrowia: długi pieprz, biały pieprz a czarny" – pisał Marcin z Urzędowa w "Herbarzu Polskim" z 1595 roku. Lecznicze właściwości pikantnych ziarenek cenili już hinduscy mędrcy, wykorzystujący je do łagodzenia rozmaitych dolegliwości.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Jako przyprawa najczęściej używany jest pieprz czarny, który powstaje po wysuszeniu dojrzałych owoców. Coraz większą popularnością cieszą się również inne jego rodzaje: zielony (to owoce zebrane przed dojrzeniem, zwykle sprzedawane w zalewie octowej) czy biały (otrzymywany przez moczenie, suszenie i usunięcie zewnętrznej łuski dojrzałych owoców).

Do potraw dodajemy zwykle pieprz w ziarenkach lub mielony, jednak znani szefowie kuchni chętnie używają także pieprzu młotkowanego, częściowo rozdrobnionego, dzięki czemu uwalniającego pełnię smaku i aromatu. W sklepach coraz częściej możemy kupić taką "rozłupaną" przyprawę, ale bez trudu przygotujemy ją też w domu, rozgniatając ziarenka w moździerzu lub specjalnym młynku.

To produkt o dużych wartościach prozdrowotnych. Jego ostrość i pikanteria jest zasługą wysokiego stężenia piperyny – alkaloidu poprawiającego tempo metabolizmu, działającego przeciwbólowo i antyzapalnie, przyspieszającego pracę serca oraz pobudzającego wydzielania ciepła. Jak wykazali naukowcy z Korei Południowej związek uruchamia procesy, które prowadzą do efektywniejszego spalania tłuszczów, co powinny docenić osoby zmagające się z nadwagą czy otyłością. Piperyna zmniejsza uczucie głodu oraz stymuluje wydzielanie endorfin, czyli "hormonów szczęścia" odpowiadających za dobre samopoczucie. Sprawia także, że lepiej wchłaniamy witaminy z grupy B, selen i beta-karoten.

W ziarenkach pieprzu znajdziemy też dużo innych wartościowych substancji: białko (pomaga utrzymać równowagę gospodarki kwasowo-zasadowej), błonnik (wspomaga trawienie) oraz minerały: wapń, żelazo i magnez.

Używając pieprzu młotkowanego, pamiętajmy, by przyprawę dodawać pod koniec gotowania lub przyrządzania potrawy. Jak go wykorzystać? Zdaniem smakoszy jest doskonałym dodatkiem do steków, a także carpaccio, z wołowiny czy dziczyzny. Świetnie nadaje się do doprawiania pasztetów lub kiełbas, sprawdzi się też w marynacie do grillowanych mięs albo warzyw (nada im nie tylko wyrazistości, ale również walorów wizualnych, szczególnie jeśli użyjemy kolorowego pieprzu młotkowanego).

Przyprawę warto stosować przygotowując śniadaniowy twarożek – bardzo dobrze komponuje się z białym serem i szczypiorkiem. Pysznym rozpoczęciem dnia będzie jajecznica "podkręcona" szczyptą pieprzu młotkowanego, który możemy też dodawać do rozmaitych sosów czy dipów.

Pieprz młotkowany nadaje się również do przełamania słodkiego smaku różnych deserów, dzięki gruboziarnistej strukturze uatrakcyjni też wygląd każdej potrawy.