Jedne z najzdrowszych cytrusów. Ich kolor nie jest bez znaczenia
Czy miąższ pomarańczy musi zawsze mieć pomarańczowy kolor, a miąższ grejpfruta oraz cytryny - żółty? Odpowiedź brzmi: niekoniecznie. Coraz częściej na sklepowych półkach możemy zauważyć cytrusy o czerwonej barwie. Te niezwykłe owoce nie tylko zaskakują swoim smakiem, ale również dostarczają organizmowi dużych ilości cennych składników odżywczych.
Cytrusy obejmują około trzydziestu różnych odmian owoców. Wśród nich znajdują się takie, które znamy od zawsze, jak cytryna, limonka, pomarańcza, mandarynka, pomelo czy grejpfrut. W tej grupie są też mało znane, jak kalamondin, sweetie i tangelo.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Mandarynkowe tiramisu to wielki hit. Każdy chce je spróbować
Cytrusy - co o nich wiemy?
Możemy przypuszczać, że wszelkie znane i nieznane nam cytrusy pochodzą od tak zwanego cytrona. Jest to roślina, która tysiące lat temu rosła w Indiach i Chinach, a w I wieku naszej ery do Europy sprowadził ją Piliniusz Starszy. Rzymski historyk skosztował tego owocu podczas pełnienia funkcji zarządcy w afrykańskiej prowincji. Od razu przepadł.
Większość cytrusów to po prostu krzyżówki różnych gatunków owców, na przykład pomarańczy olbrzymiej i mandarynki. Cytrusy uprawia się w miejscach, w których panuje ciepły i wilgotny klimat. Można je znaleźć m.in. w Chinach, Brazylii, Stanach Zjednoczonych (szczególnie na południu kraju), Meksyku, Hiszpanii, Turcji, a także we Włoszech.
W sklepach widzimy najróżniejsze odmiany tychże owoców. W ostatnim czasie coraz większym zainteresowaniem cieszą się cytrusy z czerwonym miąższem. Jeszcze nie tak dawno powszechne były tylko czerwone grejpfruty. Teraz możemy kupić nawet cytryny i pomarańcze w takiej barwie. Czy jest sens, by ich próbować?
Czy czerwone cytrusy są zdrowe?
To przede wszystkim prawdziwa skarbnica najróżniejszych witamin. Owoce te mają bardzo silne właściwości alkalizujące. To sprawia, że świetnie zobojętniają nadmiar kwasów. Skutkiem takiego stanu jest m.in. brak energii życiowej, ciągłe uczucie zmęczenia, problem z koncentracją, czy też zwiększona podatność na infekcje.
Czerwone cytrusy są bogate w pektyny (rozpuszczalny błonnik pokarmowy). Ich najważniejszą cechą jest fakt, iż obniżają poziom cukru oraz "złego" cholesterolu LDL, który jest przyczyną chorób układu krążenia. Pektyny pomagają również w usuwaniu toksyn i metali ciężkich.
W owocach tych znajdziemy ogromne ilości witaminy C (kwasu askorbinowego). To bardzo silny utleniacz, który wzmacnia system odpornościowy, a także neutralizuje szkodliwe działanie wolnych rodników. Substancje przyspieszają procesy starzenia organizmu i rozwój wielu poważnych schorzeń, w tym nowotworów, chorób układu krążenia, cukrzycy i Choroby Alzheimera.
Cytrusy są też bogatym źródłem innych składników odżywczych: wiitamin A, B oraz E oraz wartościowych biopierwiastków, takich jak potas, wapń, magnez czy sód. Odmiany cytrusów o czerwonym miąższu mają oczywiście te same zalety, ale dodatkowo posiadają też wiele innych walorów.
Czy takie cytrusy mają przewagę nad innymi?
Czerwony kolor cytrusów (a szczególnie pomarańczy) to przede wszystkim zasługa wysokiego stężenia antocyjanów. Są to naturalne barwniki, które mają właściwości przeciwutleniające i dzielnie walczą z wolnymi rodnikami.
Czerwony grejpfrut również ma mnóstwo właściwości prozdrowotnych. Znajdziemy w nim na przykład likopen. Antyoksydant obniża poziom "złego" cholesterolu LDL. Zmniejsza również niebezpieczeństwo poważnych schorzeń układu krążenia, w tym ostrego zawału mięśnia sercowego lub choroby wieńcowej. Tenże związek wykazuje również właściwości przeciwnowotworowe.
Czerwony grejpfrut dostarcza niewiele kalorii (w 100 g jest 50 kcal) i charakteryzuje się niskim indeksem glikemicznym. Biała osłonka miąższu owocu to bogate źródło naringiny – opowiada on za gorzki smak, ale przyspiesza też przemianę materii.
Czerwone cytrusy warto włączyć do swojej diety, ale lepiej nie zajadać się nimi wieczorem, bo będziemy mieć problem ze snem. Czasem mogą wywołać zaburzenia gastryczne, na przykład bardzo nieprzyjemną zgagę.
