Jedno z najzdrowszych, a zapominane. Gdy zrobiłam w święta, goście byli pod wrażeniem miękkości i delikatności

Perliczka to jedno z najstarszych udomowionych zwierząt. Jej mięso ceniono już 2 tysiące lat temu. Gatunek hodowlany pochodzi od dzikich ptaków z terenów Afryki i Madagaskaru, stąd znana była jako "perliczka afrykanka". Nazwa "perlica" nawiązuje do wyglądu jej upierzenia, usianego drobnymi, perłowymi kropkami.

W dawnej Polsce perliczka była uznawana za wyjątkowy przysmak. Przepis na to mięso figuruje w jednej z najstarszych książek kucharskich, słynnym "Compendium ferculorum" zebranym przez Stanisława Czernieckiego z XVII wieku. Także Lucyna Ćwierczakiewiczowa, autorka popularnych poradników kulinarnych, propagowała to mięso, a warto zaznaczyć, że jej książki sprzedawały się lepiej niż niektóre dzieła Mickiewicza czy Słowackiego.

Hodowla perliczek w Polsce była popularna do lat 70. XX wieku, po czym została wyparta przez rozrastające się fermy kurczaków. Dziś to szlachetne ptactwo jest o wiele łatwiej dostępne, jednak spożycie perliczego mięsa w Polsce nadal pozostawia wiele do życzenia. Prym w tej kwestii wiodą Francja, Włochy, Belgia i Węgry.

Mięso perliczki jest idealne dla osób stosujących dietę niskotłuszczową i wysokobiałkową, a także zmagających się z otyłością, chorobami serca lub cukrzycą. Dostarcza 2 razy mniej tłuszczu niż kurczak – zaledwie 1 proc. w filecie i około 3 proc. w udku. Jest bogatym źródłem pełnowartościowego białka, a jednocześnie w 100 gramach mieści tylko 160 kcal.

Potrawy z perliczki są bogate w mikroelementy. Fosfor wspiera układ nerwowy i budowę kości, żelazo zapobiega anemii, a magnez poprawia nastrój i wzmacnia mięśnie. To mięso jest także źródłem witamin z grupy B, szczególnie ryboflawiny i niacyny, które wspomagają wzrok i przemiany metaboliczne.

Ze względu na niską zawartość tłuszczu, obróbka termiczna perliczki wymaga precyzji. Nieprawidłowo przygotowana może wyjść sucha i pozbawiona smaku. Producentom zaleca się, by po zabiciu ptaka powiesili go w chłodnym miejscu. Wtedy mięso kruszeje. W domu sposobem na soczystą pieczeń z perliczki jest dodatek słoniny lub wędzonego boczku. Naszpikowane nimi piersi ptaka zyskują walory smakowe. Kucharze zamiast boczku proponują także masło z imbirem. W trakcie pieczenia warto podlewać perliczkę wytopionym tłuszczem, co dodatnio wpływa na jej soczystość.

Delikatne mięso perliczki doskonale komponuje się z intensywnym smakiem owoców cytrusowych. Przed pieczeniem możesz nafaszerować je kawałkami pomarańczy lub cytryn. Doskonale wychodzi pokryte glazurą z masła, miodu, oliwy i sosu sojowego.

Perliczka, obok kaczki i gęsi, zajmuje zaszczytne miejsce w kuchni francuskiej. Karol Okrasa proponuje nadziewać ją mieszanką jabłek, żurawiny, pigwy i ziół. Do mięsa podaje sos z zielonego pieprzu, który przygotowuje na bazie tłuszczu wytopionego do brytfanki podczas pieczenia.

Marzysz o delikatnym, chudym rosołku pełnym aromatu i substancji odżywczych? Dzięki specjalnym właściwościom mięsa perliczki, smak rosołu nabiera wyjątkowej głębi, którą trudno jest uzyskać przy użyciu innych gatunków drobiu. Delikatność i wyrazistość tego mięsa czyni rosół z perliczki prawdziwym kulinarnym dziełem, idealnym na wyjątkowe okazje.