Możesz podać na obiad albo pokroić na kanapki. Obie wersje są pyszne

Może być pożywnym daniem obiadowym, świetnie komponującym się choćby z sosem grzybowym, ale sprawdzi się również na zimno, jako element pysznej kanapki. Jak przygotować pieczeń rzymską? Okazuje się, że zdanie jest całkiem łatwe…

Skąd wzięła się nazwa tego dania? Nie wiadomo. Prawdopodobnie miała być nawiązaniem do potrawy znanej już w starożytnym Rzymie. Żyjący w I wieku Marcus Gavius Apicius, autor słynnej pracy "De re coquinaria" ("O sztuce kulinarnej"), opisywał uformowany w bochenek przysmak z posiekanego mięsa, moczonego w winie chleba, orzeszków piniowych oraz przypraw.

Tego typu specjały były popularne także w średniowieczu, kiedy siekane mięso łączono z rozmaitymi dodatkami (nawet owocami), a następnie zapiekano. W wyrabianiu dań, zwanych często klopsami, wyspecjalizowali się zwłaszcza masarze z Niemiec i Austrii, skąd prawdopodobnie receptury dotarły do Polski. U naszych zachodnich sąsiadów nadziewano je ugotowanymi na twardo jajkami, które goszczą również w rodzimej pieczeni rzymskiej.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Emigranci z Niemiec rozpropagowali takie przysmaki także po drugiej stronie oceanu. W Stanach Zjednoczonych, w czasach Wielkiego Kryzysu, klopsy zaspokajały głód wielu Amerykanów – mielone mięso mieszano z rozmaitymi, akurat dostępnymi dodatkami, na przykład… krakersami. Do dziś dania, zwane meatloaf są bardzo cenione w USA.

W Polsce o pieczeni rzymskiej ostatnio trochę zapomnieliśmy. Może czas przypomnieć sobie przepis?

Pieczeń rzymską przyrządza się najczęściej z mielonej wieprzowiny, niegdyś uznawanej za produkt tłusty i niezbyt zdrowy, dziś, dzięki zmianom w sposobie hodowli świń, mniej kalorycznej nawet od drobiu – 100 g szynki wieprzowej dostarcza około 120 kalorii (w latach 90. ten wskaźnik był ponad dwukrotnie wyższy). Wykazuje ona też niższe stężenie "złego" cholesterolu LDL.

Wieprzowina jest natomiast bogatym źródłem wartościowych białek oraz wszystkich potrzebnych człowiekowi aminokwasów egzogennych, i to skumulowanych w optymalnych proporcjach. W porównaniu z mięsem wołowym wyróżnia się korzystniejszym profilem kwasów tłuszczowych – niższą zawartością kwasów nasyconych i znacznie wyższą wielonienasyconych.

Mięso wieprzowe dostarcza niewiele sodu, co w połączeniu z wysoką zawartością cennego potasu przemawia za zasadnością jego stosowania w diecie osób borykających się z podwyższonym ciśnieniem tętniczym. Wieprzowina jest też skarbnicą łatwo przyswajalnego żelaza oraz witaminy E, jednego z najsilniejszych przeciwutleniaczy powstrzymującego m.in. procesy starzenia organizmu (nieprzypadkowo bywa nazywana "witaminą młodości").

Zaczynamy od namoczenia w wodzie bułki kajzerki. Gdy zmięknie odciskamy ją z nadmiaru płynu. Odkładamy na talerz.

Cebulę i czosnek (2-3 ząbki) drobno siekamy, po czym podsmażamy na maśle klarowanym. Pół kilograma mielonej wieprzowiny (np. szynki i łopatki) przekładamy do miski, dodajemy odsączoną bułkę, wbijamy jajko, dosypujemy przyprawy: suszony majeranek (2 łyżki), mieloną słodką paprykę (łyżeczka), mielony pieprz czarny (łyżeczka) i sól (łyżeczka). Dokładnie wyrabiamy, ręcznie lub za pomocą robota kuchennego. Po uzyskaniu gładkiej, jednolitej masy dodajemy podsmażoną cebulę z czosnkiem. Mieszamy.

Połową masy wykładamy keksówkę wysmarowaną masłem i oprószoną mąką. Wykładamy 3-4 ugotowane na twardo jajka, nakładamy resztę masy mięsnej, dość mocno ją ubijając i wyrównując. Wierzch oprószamy majerankiem. Formę umieszczamy w piekarniku nagrzanym do 180 st. Potrawę pieczemy 50-60 minut.

Pieczeń możemy podawać na ciepło (np. z ziemniaczanym purée i sosem grzybowym) albo na zimno, jako dodatek do kanapek.