Rozgrzewa i dodaje energii na długo. Zjedz na śniadanie zamiast nudnych parówek

Nasi przodkowie chętnie jadali na śniadanie pożywne zupy, a ten zwyczaj nadal kultywują mieszkańcy Turcji, którzy rano chętnie sięgają po mercimek çorbası. Za tą egzotyczną nazwą kryje się po prostu zupa z soczewicy, przyrządzana na wywarze drobiowym lub warzywnym, z dodatkiem przecieru pomidorowego oraz aromatycznych przypraw, w tym kminu rzymskiego i ziaren kolendry.

Bardzo popularna potrawa śniadaniowa jadana u naszych wschodnich sąsiadów: Rosjan, Białorusinów, Ukraińców czy Litwinów. Syrniki to nic innego, jak grube naleśniki (podobne do pankejków), z dodatkiem sera białego oraz jajek, niekiedy wzbogacane rodzynkami lub kawałkami jabłek. Serwuje się je z miodem, konfiturą owocową albo kwaśną śmietaną.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Śniadanie mieszkańca Paryża czy Marsylii kojarzymy zwykle z croissantem – rogalikiem z ciasta francuskiego, delikatnym i puszystym w środku, kruchym na zewnątrz. Można go jeść bez dodatków, ale najlepiej smakuje z dżemem, np. pomarańczowym lub mandarynkowym. Wielu zwolenników mają croissanty w wersji wytrawnej, z serem lub szynką.

Mieszkańcy Meksyku i południowych regionów Stanów Zjednoczonych często rozpoczynają dzień od chilaquiles. To po prostu smażone kawałki kukurydzianej tortilli podawane z ostrym pomidorowym sosem, z dodatkiem chili, cebuli, czarnej fasoli i tartego sera. Częstymi dodatkami są też sadzone jajka, twaróg albo awokado.

Jeden z symboli bałkańskiej kuchni – mieszkańcy Sofii czy Warny od pokoleń spożywają na śniadanie ten pyszny wypiek z ciasta filo nadziewany słonym serem (Bułgarzy najchętniej wykorzystują wyrabiany z mleka owczego sirene, choć świetnie sprawdza się też feta). Banicę popija się zazwyczaj bozą, czyli słodko-kwaśnym, lekko sfermentowanym napojem wytwarzanym z pszenicy, prosa lub ryżu, ewentualnie ajranem – mieszanką jogurtu i wody, z dodatkiem soli i pieprzu.

Bardzo popularny w Brazylii przysmak śniadaniowy, często sprzedawany na ulicznych straganach. Pão de queijo to okrągłe bułeczki wypiekane z tapioki (skrobia pozyskiwana z bulw manioku), z dodatkiem jajka, oleju, a przede wszystkim tartego, dojrzewającego sera. Tradycyjnie jest to rodzimy minas, choć często zastępują go włoskie klasyki: parmezan czy mozzarella. Pão de queijo muszą być chrupiące z zewnątrz i delikatne w środku.

Serbowie chętnie rozpoczynają dzień od przysmaku, który podobno stanowi bardzo skuteczne remedium na… kaca. Komplet lepinja to przypominający podpłomyk wypiek wypełniany gęstą, lekko sfermentowaną śmietaną (zwaną kajmakiem) oraz ubitym jajkiem, po czym zapiekany. Specjał jest często serwowany z mięsnym sosem, z jagnięciny lub wieprzowiny.

W rankingu Taste Atlas zwyciężyło danie, które pochodzi z Indii, ale dziś jest kojarzone przede wszystkim z Tajlandią, Malezją czy Indonezją. Roti canai to po prostu smażony na patelni placek przyrządzany z mąki, wody, jajek i tłuszczu (zazwyczaj masła klarowanego). Ciasto jest wielokrotnie składane, dzięki czemu specjał ma wiele warstw i przyjemną, chrupiącą strukturę. Roti canai tradycyjnie serwuje się z dalem, czyli potrawką na bazie soczewicy lub ciecierzycy, ale również z rozmaitymi wersjami curry (drobiowym, baranim, a nawet rybnym).