To najlepsze ziemniaki na kopytka. Wychodzą delikatne i mięciutkie, ale sprężyste

Chociaż wydaje się, że kopytka można zrobić z każdych ziemniaków, sekret idealnie puszystego i sprężystego ciasta tkwi w wyborze odpowiedniego typu. Kluski, które są zbyt twarde lub rozpadają się podczas gotowania, to najczęściej wynik użycia niewłaściwego gatunku, zawierającego za mało skrobi. Pozornie drobny szczegół może sprawić, że cała praca pójdzie na marne.

Aby kopytka wyszły delikatne, mięciutkie, ale jednocześnie zachowały sprężystą strukturę i nie rozpadały się w wodzie, postaw na mączyste gatunki, zaliczane do typu C. Ziemniaki typu C, takie jak popularne w Polsce Bryza, Tajfun czy Cekin, charakteryzują się bardzo wysoką zawartością skrobi. Podczas gotowania i późniejszego przeciśnięcia przez praskę, ich struktura komórkowa łatwo się rozpada, dając sypką, puszystą i suchą masę. Dzięki temu ciasto na kopytka wymaga mniejszej ilości mąki pszennej. Mniejsza ilość mąki pszennej oznacza bardziej delikatny smak i miększą, mniej gumowatą konsystencję gotowej kluski. Ugotowane kopytka są puszyste, lecz skrobia zapewnia im wystarczającą plastyczność i sprężystość.

Jeśli znalezienie ziemniaków typu C okaże się trudne, możesz sięgnąć po ogólnoużytkowe odmiany, zaliczane do typu B/C. Odmiany takie jak Irga czy Sante również zawierają sporą ilość skrobi, przez co ich miąższ jest stosunkowo sypki. Przy użyciu tych odmian również uzyskasz dobre ciasto, które jest łatwe w obróbce i nie ma tendencji do rozpadania się. Czasem koniecznie będzie zagęszczenie masy mąką ziemniaczaną. Zawsze dodawaj ją stopniowo, ponieważ nawet typy B/C mogą różnić się zawartością skrobi w zależności od sezonu. Ciasto powinno być zwarte, ale miękkie i lekko lepkie.

Niezależnie od wyboru gatunku, pamiętaj o dwóch kluczowych zasadach przygotowania masy. Przede wszystkim ziemniaki powinny być świeżo ugotowane, gorące i suche. Należy je przecisnąć przez praskę, aby uzyskać gładką i jednolitą, pozbawioną grudek masę.

Kopytka gotuj w dużym garnku z obfitą ilością osolonej, wrzącej wody. Duża ilość płynu zapobiega gwałtownemu spadkowi temperatury i zapewnia kluskom przestrzeń, minimalizując ryzyko sklejenia. Kluski wrzucaj do wody pojedynczo. Po wrzuceniu delikatnie zamieszaj drewnianą łyżką, aby zapobiec ich przywieraniu do dna garnka. Woda powinna tylko delikatnie mrugać, a nie gwałtownie wrzeć. Kopytka są gotowe, gdy wypłyną na powierzchnię – od tego momentu gotuj je jeszcze tylko przez około 1-2 minuty. Odcedź je szybko i podawaj od razu, by nie ostygły i nie straciły puszystości.