W Niemczech uchodzi za rarytas. Polacy krzywią się na jej widok

Metka ma swoje korzenie w Niemczech, gdzie jest znana od średniowiecza. W tamtych czasach była to tania i łatwo dostępna potrawa, którą spożywali głównie biedni ludzie. Metka była również popularna wśród żołnierzy, którzy zabierali ją ze sobą na kampanie wojenne.

W XIX wieku metka zaczęła być popularna również w Polsce, szczególnie w regionach Wielkopolski i Pomorza. W tamtych czasach była to tania i sycąca potrawa, która była często przygotowywana w domu.

Polski rynek spożywczy jest zdominowany przez wędliny wędzone i parzone. Polacy są przyzwyczajeni do tego, że mięso jest poddawane obróbce termicznej, która eliminuje ryzyko zakażenia bakteriami.

Metka jest natomiast wyrobem surowym, dlatego wielu Polaków obawia się jej jeść. Obawiają się, że mogą zachorować na salmonellę lub inne choroby przenoszone przez pokarm.

Metkę można kupić w sklepach, ale można ją również zrobić samodzielnie. Do jej przygotowania potrzebne jest świeże, tłuste mięso wieprzowe (np. podgardle lub boczek), sól, sól peklująca, cukier, majeranek, pieprz, czosnek i cebula.

Mięso kroimy w kostkę, dodajemy sól, sól peklującą i cukier, dokładnie mieszamy, przykrywamy folią spożywczą i odstawiamy do lodówki na minimum 24 godziny. Po tym czasie mielimy mięso w maszynce, doprawiamy majerankiem, pieprzem, czosnkiem i cebulą. Dokładnie mieszamy.

Następnie nadziewamy mięso do jelit wieprzowych. Gotowe kiełbaski odstawiamy do lodówki na 12 godzin.

Metkę można podawać na wiele sposobów. Można ją jeść na kanapce, jako dodatek do sałatki lub jako samodzielne danie.

Metka jest również popularna w kuchni tatarskiej. W tym przypadku jest podawana z cebulą, chlebem i chrzanem.

Metka to smaczna i sycąca potrawa, która jest popularna w wielu krajach. W Polsce jednak spotyka się z rezerwą, ponieważ wiele osób obawia się jeść surowe mięso.