Większość Polaków nie próbowała tej zupy. Zwykła grzybowa się nie umywa

Staropolska zupa rumiana to tradycyjna potrawa, która ma swoje korzenie w kuchni szlacheckiej. Charakteryzuje ją bogaty smak i aromat, a sam wywar powstaje z cielęciny, włoszczyzny i suszonych grzybów. Zupa ta jest często podawana na świątecznych stołach, zwłaszcza w okresie Bożego Narodzenia. A dlaczego "rumiana"? Nazwa ta pochodzi od koloru, jaki przybiera.

Historia staropolskiej zupy rumianej sięga XVII wieku, kiedy to była ulubionym daniem magnatów i szlachty. Potrawę tę znano pod różnymi nazwami, takimi jak zupa grzybowa, zupa z cielęciny lub zupa z kminem. Ceniono ją za właściwości zdrowotne, ponieważ rozgrzewała organizm, wspomagała trawienie i leczyła anemię. Zupa ta była również symbolem bogactwa i dostatku, ponieważ składniki do jej przygotowania były drogie i trudno dostępne.

Przepis na staropolską zupę rumianą jest prosty i nie wymaga wielu składników. Najważniejsze są dobrej jakości mięso, włoszczyzna i grzyby. Aromatu całości dodaje kminek, a zasmażka zagęszcza warzywno-mięsny bulion. Zupę rumianą podaje się z chlebem lub grzankami.

Składniki:

• 200 g cielęciny z kością,
• 2 marchewki,
• 1 pietruszka,
• pół korzenia selera,
• 1 mała cebula,
• 2 szt. suszonych grzybów,
• 1 łyżeczka masła,
• 1 łyżka mąki,
• 2 łyżeczki kminku,
• sól i pieprz.

Przygotowanie:

1. Z mięsa, włoszczyzny i grzybów ugotuj wywar (ok. 45 minut od zagotowania na wolnym ogniu).
2. Kiedy wywar będzie gotowy, odcedź go, a następnie dodaj przetarte przez sitko mięso i grzyby.
3. Z masła i mąki przygotuj zasmażkę. Dopraw ją kminkiem i połącz z łyżką wywaru.
4. Tak przygotowaną zasmażkę przelej do zupy. Zagotuj całość.
5. Podawaj z chlebem lub grzankami.