Bułeczki bao robię sama. Są puszyste i mięciutkie jak gąbeczki

Pochodzenie tego przysmaku jest prawdopodobnie związane z Fujian, chińską prowincją położoną nad Cieśniną Tajwańską. Od dawna jada się tam bułeczki gotowane na parze, wypełnione najczęściej wieprzowiną, zwane hu yao shi, co w wolnym tłumaczeniu oznacza "tygrys gryzący lwa". Ta potrawa jest obowiązkowym punktem w menu miejscowych przyjęć weselnych. Dziś jest też popularnym street foodem, cenionym także na Tajwanie, w Singapurze czy Malezji.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Bułeczki bao różnią się od tradycyjnych pieczyw wypiekanych w piecu. Są one bowiem gotowane na parze, co ma istotny wpływ na ich smak, konsystencję, a także wartości odżywcze. W przeciwieństwie do pieczywa, które podczas pieczenia może wytworzyć akrylamid - związek chemiczny obecny na przykład w przypieczonej skórce chleba, bułeczki bao są od niego wolne. Akrylamid, w nadmiarze, może uszkadzać układ nerwowy i przyczyniać się do występowania nowotworów przewodu pokarmowego.

Chcąc przygotować te puszyste bułeczki, nie potrzebujemy specjalistycznego sprzętu. Wystarczy zwykły garnek z wrzątkiem, na którym umieszczamy sitko odpowiednich rozmiarów i szczelną pokrywkę. Dzięki temu zapewniamy cyrkulację pary i równomierne ogrzewanie produktu. Niemniej lepsze efekty osiągniemy, korzystając ze specjalnych naczyń, takich jak tradycyjne chińskie koszyczki wykonane z trawy bambusowej, które ustawia się nad wokiem z wrzącą wodą. Alternatywą może być również garnek ze stali nierdzewnej, wyposażony we wkładkę-sito z perforowanym dnem.

Bułeczki bao zostały odkryte przez resztę świata dość późno, bo dopiero na początku XXI wieku. Przyczynił się do tego zwłaszcza David Chang, znany amerykański szef kuchni o koreańskich korzeniach, celebryta, osobowość telewizyjna (jest m.in. gwiazdą kilku projektów Netflixa), a przede wszystkim właściciel słynnej sieci restauracji Momofuku, zlokalizowanych w Nowym Jorku, Sidney, Toronto czy Las Vegas, gdzie serwuje się bułeczki bao w wielu wariacjach.

Składniki:

• 500 g mąki pszennej,
• łyżka cukru,
• 7 g drożdży,
• szczypta soli,
• 100 ml mleka 3,2 proc.,
• 150 ml ciepłej wody,
• łyżka oleju,
• łyżka octu ryżowego,
• łyżeczka proszku do pieczenia.

Przygotowanie:

1. Mąkę przesiej, a następnie połącz z cukrem, suszonymi drożdżami i solą morską.
2. W osobnym naczyniu wymieszaj mleko, ciepłą wodę, olej oraz ocet ryżowy.
3. Następnie mokre składniki dodaj do suchych i zacznij wyrabiać ciast, ręcznie lub za pomocą miksera, aż do uzyskania gładkiej masy, która nie klei się do rąk.
4. Ciasto uformuj w kulę, przełóż do miski wysmarowanej olejem, przykryj czystą ściereczką i odstaw na dwie godziny w ciepłe miejsce. W tym czasie ciasto powinno podwoić swoją objętość.
5. Do wyrośniętego ciasta dosyp proszek do pieczenia, zagnieć raz jeszcze, a następnie rozwałkuj na placek o grubości około 3-4 milimetrów.
6. Za pomocą szklanki wytnij kółka, każde smarując z wierzchu olejem, a następnie złóż je na pół, natłuszczoną stroną do środka. Tak przygotowane bułeczki odstaw na 15-30 minut.
7. Wyrośnięte bułeczki umieść w parowarze (lub na sitku nad wrzątkiem), pamiętając, aby nie układać ich zbyt ciasno, gdyż w czasie obróbki zwiększą swoje rozmiary. Gotujemy je na parze około 15-20 minut.

Bao najlepiej smakują ciepłe. Tradycyjnie serwuje się je z wieprzowym boczkiem, który wcześniej został zamarynowany w sosie sojowym z dymką, imbirem, czosnkiem i anyżem, a następnie upieczony i glazurowany w emulsji z sosu sojowego, brązowego cukru i wina ryżowego. Oczywiście można zastosować także inne mięso, na przykład pieczoną lub gotowaną wieprzowinę, kaczkę czy kurczaka.

Bułeczki bao doskonale komponują się także z podsmażonymi grzybami, takimi jak azjatyckie shimenji, boczniaki czy pieczarki. Można je także podać z tofu lub owocami morza, na przykład krewetkami. Warto wzbogacić je wyrazistymi sosami, takimi jak hoisin, popularny w Chinach, piklami, kimchi, cebulą dymką, szczypiorkiem, rzodkiewką, świeżą kolendrą, posiekanymi i podprażonymi orzeszkami ziemnymi czy ziarnami sezamu.