Nie dyniowe i nie szarlotka. Amerykanie zajadają się innym ciastem

Orzechy pekan są owocami okazałego drzewa zwanego orzesznikiem jadalnym, pochodzącego z południowych regionów Stanów Zjednoczonych. Już przed wieloma wiekami zajadali się nimi rdzenni mieszańcy tych terenów, między innymi indiańskie plemię Algonkinów, z języka których prawdopodobnie wywodzi się nazwa "pecan", oznaczająca "orzecha zbyt twardego do zgniecenia dłonią".

Pekan to bliski kuzyn popularnego w Polsce orzecha włoskiego, przypomina go wyglądem oraz smakiem, który jest jednak bardziej słodki, czasem określany jako maślany. Stanowił ważny składnik diety Indian, a później także kolonistów przybyłych z Europy.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Kiedy narodziła się receptura pekan pie, czyli ciasta z orzechami pekan? Nie wiadomo. Pierwszy drukowany przepis na zbliżony do dzisiejszego wypiek pochodzi z 1898 roku – został zamieszczony w kościelnej książce kucharskiej z Saint Luis, a nadesłała go gospodyni z Teksasu. Największą popularność przysmak zdobył jednak w latach 20. XX wieku, gdy jego receptura zaczęła pojawiać się na opakowaniach syropu kukurydzianego Karo, do dziś uznawanego za obowiązkowy składnik pekan pie.

Z czasem ciasto stało się ważnym elementem menu na Święto Dziękczynienia i Boże Narodzenie, jednak Amerykanie często przyrządzają je także bez okazji. Zachętą do tego jest nie tylko wyborny smak, ale również łatwość przygotowania.

Po pekany warto sięgać, gdyż są produktem o potężnych wartościach odżywczych. Wśród innych orzechów wyróżnia je szczególnie wysoka zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych (stanowią nawet 75 proc. składu), zwłaszcza linolowego i oleinowego.

Pierwszy z nich przywraca równowagę pomiędzy "dobrym" i "złym" cholesterolem, zmniejsza ryzyko chorób układu krążenia, wzmacnia odporność organizmu oraz hamuje rozwój komórek nowotworowych (pomaga zapobiegać rakowi piersi, jelita grubego, płuc czy wątroby). Kwas oleinowy przyczynia się do obniżenia ciśnienia krwi i poziomu "złego" cholesterolu frakcji LDL, zbawiennie działa na układ krwionośny czy pokarmowy oraz wykazujące pozytywny wpływ na skórę, przyspieszając jej regenerację i odbudowując płaszcz lipidowy. Związek wspiera również pracę systemu nerwowego, wspomaga wzrok, przeciwdziała alergiom i zapobiega odkładaniu się tkanki tłuszczowej, pomagając w walce z otyłością.

Orzechy pekan są dobrym źródłem błonnika pokarmowego, szczególnie frakcji rozpuszczalnych. Obecne w nich związki fenolowe i flawnoidy wykazują silne działanie przeciwutleniające, chroniąc przed tzw. stresem oksydacyjnym, a co za tym idzie przed rozwojem schorzeń układu krążenia czy chorób nowotworowych. Podobnie działanie mają też sterole roślinne, których pokaźną dawkę skrywają pekany.

Na początku przygotowujemy bazę, czyli kruche ciasto. Do przesianej mąki krupczatki (20 dag) dodajemy rozdrobnione, dobrze schłodzone masło (10 dag) i siekamy nożem, aż oba składniki się połączą. Następnie formujemy kopczyk, a pośrodku niego wgłębienie, do którego wbijamy żółtko. Dolewamy śmietanę (dwie łyżki), dosypujemy szczyptę soli i zagniatamy na gładką masę, w razie konieczności dodając trochę lodowatej wody.

Ciasto formujemy w kulę, owijamy w folię i schładzamy w lodówce, minimum pół godziny. Następnie rozwałkowujemy je na oprószonej mąką stolnicy, po czym przenosimy na okrągłą formę do tarty. Wypełniamy dno i boki, odcinając nadmiar ciasta. Spód nakłuwamy widelcem i wstawiamy piekarnika nagrzanego do temperatury 200 st. Po 10 minutach wyjmujemy i pozostawiamy do ostygnięcia.

Teraz czas na nadzienie. Orzechy pekan (2,5 szklanki) grubo siekamy, po czym równomiernie rozkładamy na cieście. W dużej misce mieszamy: jajka (3 duże), ciemny syrop kukurydziany Karo, który możemy kupić w internecie, a czasem także w marketach (szklanka), cukier trzcinowy (pół szklanki), roztopione, lekko przestudzone masło (4 łyżki), ekstrakt waniliowy (1,5 łyżeczki), sól i mielony cynamon (po pół łyżeczki). Gdy wszystkie składniki się połączą, zalewamy masą orzechy.

Pekan pie pieczemy 50-55 minut w temperaturze 180 st. Po około 20 minutach możemy przykryć je folią aluminiową, by zapobiec przypaleniu brzegów. Ciasto podajemy po wystudzeniu, choć Amerykanie jadają je też na ciepło, z dodatkiem bitej śmietany lub lodów waniliowych.