Pamiętaj o tych zasadach, gotując makaron. Wyjdzie znacznie zdrowiej

Makaron to produkt uwielbiany przez wielu, a jego popularność rośnie wraz z zainteresowaniem kuchnią włoską. To właśnie włoskie dania z makaronem są często uznawane za klasykę gatunku. W Polsce makaron jest popularny od dawna, jednak śmiało można powiedzieć, że typowo "polski" makaron to zupełnie coś innego niż makaron włoski.

W okresie PRL makaron był podstawą wielu domowych przepisów. Kobiety kreatywnie tworzyły różnorodne dania z jego udziałem. Popularne były makarony z sosami, zwłaszcza pomidorowym, serwowane na słodko z serem, czy owocami, a także łazanki z kapustą. Dzisiaj Polacy inaczej postrzegają ten produkt.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Kiedyś makaron produkowano głównie z mąki pszennej, takiej jaka była dostępna także w sklepach. Obecnie bardzo popularna jest semolina, czyli gruboziarnista mąka z pszenicy durum. I to właśnie semolina sprawia, że gotowanie makaronu jest nieco inne niż kiedyś, a to przekłada się na jego smak i jakość.

W wielu domach do dzisiaj makaron gotuje się do całkowitej miękkości, a po ugotowaniu przelewa zimną wodą, co ma zapobiec sklejaniu. Czasami jeszcze w tym samym celu do wody dodaje się nieco oleju. Tymczasem taki rozgotowany makaron nie jest ani smaczny, ani zdrowy. Ma przede wszystkim wysoki indeks glikemiczny, czyli nie jest odpowiedni dla cukrzyków i jest pozbawiony większości witamin i minerałów. Makaron ugotowany al dente (dokładne tłumaczenie to "na ząb") ma niski indeks glikemiczny, a więc po jego zjedzeniu wolniej wzrasta poziom glukozy we krwi. Zachowuje także znacznie więcej witamin i minerałów. Jest znacznie łatwiejszy do strawienia, ale trawi się dłużej, co oznacza, że po jego zjedzeniu dłużej czujemy się najedzeni. W tym przypadku to bardzo korzystne dla tych, którzy kontrolują liczbę kalorii i chcą schudnąć lub zadbać o swoją sylwetkę. Makaron al dente ma także walory estetyczne: wygląda jędrnie i sprężyście, a więc i apetyczniej niż makaron miękki i kleisty.

Aby makaron był prawidłowo ugotowany, czyli nierozgotowany, nieposklejany i smaczny, wystarczy przestrzegać kilku prostych zasad.

• Na każde 100 g suchego makaronu potrzebujemy 1 litr wody. Jest to prosty przelicznik i łatwo można go zapamiętać.
• Wodę należy zagotować w dużym garnku i wsypać do niej sól w ilości 7-10 g na 1 litr wody. Kiedy sól się rozpuści, a woda będzie wrzała, dopiero wtedy można dodać makaron - nigdy nie wkładamy go do zimnej wody.
• Makaron gotuje się bez przykrycia i na średnim ogniu, mieszając na początku często, a potem sporadycznie.
• Czas gotowania uzależniony jest od rodzaju makaronu i waha się między 5 a 12 minut.
• Makaron ugotowany al dente nie jest całkowicie miękki. Przed odcedzeniem można sprawdzić stopień miękkości. Przy przegryzieniu powinien być delikatnie wyczuwalny twardszy "rdzeń".
• Nie powinno się przelewać zimną wodą odcedzonego makaronu. Może on wtedy stracić swoją strukturę i stać się nieco gumowaty. Poza tym z powierzchni zostanie wypłukana skrobia, a to sprawi, że sos nie będzie już tak dobrze przylegać do makaronu.

Najbardziej popularnym w naszym kraju sosem jest chyba pomidorowy. Każdy ma swoje sposoby, tajemne składniki i ulubione smaki. Jedni robią go bardziej "po polsku", inni starają się, aby jak najbardziej przypominał włoski, który jest lekki i aromatyczny. Jednak chyba coraz mniej z nas przygotowuje gęste i zawiesiste sosy, które wręcz topią bardzo miękkie, niemal rozgotowane makarony. Coraz częściej stawiamy na makarony al dente, dla których sos jest tylko dodatkiem nadającym smak i aromat.

Kiedy przygotowujesz sos do makaronu, użyj wody z gotowanego makaronu. Sos na pewno wyjdzie bardziej aksamitny. Nie musisz przygotowywać dużej ilości sosu, bo makaron nie musi w nim pływać, aby wyjść smacznie. Postaw na smak, aromat i nie przelewaj wodą ugotowanego makaronu, wtedy sos otuli go i nie spłynie. Będzie też wyglądać znacznie apetyczniej, gwarantuję.

Czasami, kiedy zaczynamy gotować z burczącym z głodu brzuchem, gotujemy za dużo. Wydaje się nam, że na pewno zjemy, a jednak trochę makaronu zostaje. Najprościej jest wyrzucić, ale przecież nie powinno się marnować w taki sposób jedzenia. Prosto i szybko można coś z niego zrobić, na przykład do zabrania ze sobą jako drugie śniadanie lub lunch.

Sałatka makaronowa to doskonały pomysł na połączenie lekkich warzyw i makaronu pełnego długo uwalniających się węglowodanów. Dodaj trochę ogórka, pomidor, nieco kukurydzy i zieleniny. Przypraw to według swojego smaku sosem winegret lub jogurtowym, czy majonezowym i wymieszaj z makaronem. Następnego dnia podziękujesz sobie za tak pyszne danie.

Możesz również przygotować zapiekankę, jeśli masz możliwość odgrzania jej w pracy. Wtedy wystarczy dodać nieco startego sera i po zapieczeniu otrzymasz smaczny i pożywny obiad.

W obu przypadkach potraktuj makaron jako bazę, do której możesz dodać dowolne, ulubione produkty. Na wytrawnie: bardzo pikantnie, słodko-kwaśno lub delikatnie. Na słodko: z twarożkami, owocami, kawałkami czekolady i słodką śmietanką. Makaron to fantastyczny i bardzo wdzięczny produkt, który pysznie łączy się z czym tylko sobie wymyślisz.