W tych miejscach nie wolno zbierać grzybów. Można dostać gigantyczny mandat

Grzybobranie to nie tylko pasja, ale również sposób na aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Jednak nie wszędzie można cieszyć się tym hobby swobodnie. W tym artykule dowiesz się, gdzie grzybobranie jest zabronione, jakie są ograniczenia oraz jakie gatunki grzybów są objęte ochroną.

Na terenie Polski zasada jest jasna - możesz legalnie zbierać grzyby w dowolnej ilości, o ile nie łamiesz przepisów dotyczących ochrony niektórych gatunków i terenów. Istnieje jednak wiele miejsc, gdzie grzybobranie jest surowo zabronione, a także gatunki, które są objęte ochroną.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Warto wiedzieć, że zbieranie grzybów na obszarach chronionych lub objętych zakazem może skutkować wysokim mandatem. Kara może wynieść nawet 5000 zł. Dlatego ważne jest, aby zdobyć informacje na temat miejsc, w których grzybobranie jest zabronione.

W Polsce istnieje wiele gatunków grzybów, które są objęte ochroną i nie wolno ich zbierać. Należą do nich również grzyby jadalne, co może być zaskoczeniem dla niektórych miłośników grzybobrania. Oto przykłady takich gatunków:

1. Podpieńka torfowiskowa: To mały grzyb o trzonie osiągającym wysokość 6 cm. Jego kapelusz jest jasnobrązowy z różowymi przebarwieniami, a blaszki są białe lub u starszych okazów różowawe. Miąższ jest przezroczysty i bezzapachowy.
2. Boczniak mikołajkowy: Ten smaczny grzyb ma gruby i mięsisty trzon. Blaszki są ułożone daleko od siebie, a u młodych okazów są białe, a u starszych żółtoszare. Kapelusz jest okrągły, matowy, jasnobrązowy i ma średnicę od 4 do 10 cm.
3. Borowik żółtobrązowy: Jego kapelusz może być żółtobrązowy, czerwonobrązowy lub jasnobrązowy. Ma średnicę od 7 do aż 20 cm. Miąższ jest słabo pachnący i ma przyjemny smak, może być biały lub jasnożółty.
4. Trufla wgłębiona: To grzyb symbiotyczny, rosnący pod ziemią, z czarnym kapeluszem i charakterystycznym wgłębieniem o średnicy 3 cm. Ma intensywny i przyjemny aromat.
5. Sarniak świerkowy: Jego kapelusz może mieć do aż 24 cm średnicy, pokryty jest łuskami w ciemnym odcieniu. Trzon początkowo jest biały, ale z czasem brązowieje. Miąższ jest suchy, smaczny i ma korzenny zapach.

Niektóre tereny są objęte zakazem zbierania grzybów. Nigdy nie powinieneś wybierać się na grzybobranie do rezerwatów przyrody, parków narodowych, poligonów wojskowych, upraw leśnych do 4 metrów wysokości, ostoi zwierząt, powierzchni doświadczalnych, drzewostanów nasiennych, źródlisk rzek i potoków oraz obszarów zagrożonych erozją. To miejsca, w których grzybobranie jest surowo zabronione i łamanie tych przepisów może skutkować mandatem.

W Polsce oraz niektórych krajach, takich jak Skandynawia, grzybobranie jest legalne i nie ma żadnych ograniczeń, poza przepisami dotyczącymi ochrony gatunków i terenów chronionych. Jednak w innych krajach europejskich sytuacja może być inna.

W Belgii, Holandii czy Wielkiej Brytanii istnieją ograniczenia co do ilości zbieranych grzybów. We Włoszech wprowadzono legitymację grzybiarza, która jest wymagana do zbierania grzybów. W Niemczech ilość zebranych grzybów zależy od regionu. We Francji grzyby można zbierać, ale stosuje się specjalne zasady, takie jak ścinanie ich nożem i wkładanie do wiklinowego koszyka.

Warto wiedzieć, że w Polsce mamy wiele lasów, w których grzybów można znaleźć niemal na każdym kroku. Regiony takie jak Bieszczady, Puszcza Knyszyńska, Puszcza Notecka czy Bory Tucholskie są szczególnie bogate w grzyby. Warto również śledzić miejsca, gdzie pojawiają się grzyby na bieżąco, korzystając z dostępnych aplikacji internetowych.

Grzybobranie to pasja, która cieszy się dużą popularnością w Polsce. Dzięki świadomości przepisów dotyczących ochrony grzybów i terenów chronionych możesz cieszyć się tym hobby bez obaw o wysoki mandat. Pamiętaj jednak o szacunku dla natury i lasu oraz o dbaniu o zasoby grzybów, aby przyszłe pokolenia również mogły cieszyć się tym pięknem przyrody.