Zakazany składnik paprykarza. Makłowicz udowadnia, że żyliśmy w błędzie

Paprykarz szczeciński, czyli w wersji najlepiej nam znanej, jest połączeniem zmielonego mięsa rybiego z ryżem, cebulą i koncentratem pomidorowym. To twór "kreatywnych" czasów PRL-u, kiedy to poszukiwano pomysłu na zagospodarowanie odpadów po wykrawaniu kostki rybnej z zamrożonych bloków rybnych. Niewiele wspólnego z rybą ma paprykarz węgierski. Ten powstaje na bazie typowych dla Węgier dodatków i mięsa z kurczaka.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pierwowzorem paprykarza szczecińskiego miała być afrykańska potrawa thieboudienne, której smakiem zachwycili się technolodzy z polskich statków podczas pobytu w portach u wybrzeży Afryki Zachodniej na początku lat 60.

Historia paprykarza szczecińskiego rozpoczęła się właśnie w latach 60. Sam towar eksportowany był do 32 krajów, a w Kolumbii podjęto się nawet podrabiania polskiego specjału. Skład paprykarza przez lata uległ sporym modyfikacjom. Początkowo wytwarzany był z mięsa z różnych gatunków afrykańskich ryb, pulpy pomidorowej (sprowadzanej z Bułgarii, Węgier i Rumunii), a także ostrej afrykańskiej papryczki - pima oraz warzyw i przypraw.

Kiedy polskie rybołówstwo straciło łowiska u wybrzeży Afryki Zachodniej, to miruna i mintaj zaczęły stanowić bazę paprykarza. W miarę narastającego kryzysu gospodarczego i dostępności surowców skład specjału ulegał zmianie. Obecnie produkowany jest z wysokogatunkowych ryb morskich, a od 2010 roku znajduje się na liście produktów tradycyjnych w województwie zachodniopomorskim

Jest jeszcze inny paprykarz - paprikás csirke (lub po prostu paprikás) - czyli węgierska narodowa potrawa, która w (prawie) niczym nie przypomina naszego szczecińskiego przysmaku. O tym paprykarzu opowiadałtarget="_blank"> Robert Makłowicz w jednym z odcinków programu "Makłowicz w drodze" opublikowanym na YouTube.

Węgierski paprykarz przyrządzany jest z kurczaka, cebuli, papryki, pomidorów, śmietany i ewentualnie mąki, a doprawia się go standardowymi dla węgierskiej kuchni przyprawami, czyli mieloną papryką, solą, pieprzem i czosnkiem. W przeciwieństwie do gulaszu z kurczaka (csirkepörkölt), w paprykarzu dodatkowo występuje śmietana.

Składniki:

• ok. 1 kg mięsa z kurczaka z kością (np. udek),
• 150 g słoniny,
• 2 cebule,
• 3 duże łyżki papryki mielonej,
• pół szklanki wody,
• 1 świeża papryka żółta,
• 1 duży słodki pomidor,
• 2 duże łyżki kwaśnej śmietany,
• do podania: pokrojona ostra papryczka, kelks śmietany,
• sól i pieprz.

Przygotowanie:

1. Słoniną pokrój w kostkę i zacznij podgrzewać na średnim ogniu, aż powstaną chrupiące skwarki. Te wyjmij z patelni i odstaw, a pozostaw wytopiony tłuszcz.
2. Na pozostałym tłuszczu zeszklij lekko pokrojoną w kostkę cebulę.
3. Na tłuszczu, razem z cebulą, podsmaż paprykę w proszku. Mieszaj całość szybko, by papryka nie przypaliła się, gdyż stanie się gorzka.
4. Wymieszane składniki zalej wodą, zamieszaj całość i dodaj mięso z kurczaka.
5. Zamieszaj zawartość patelni, by kurczak był obtoczony cebulowo-paprykowym sosem.
6. Smaż całość na średnim ogniu i kontroluj zawartość płynu - powinno być go jak najmniej, ale na tyle, by nic się nie przypaliło.
7. W międzyczasie do mięsa dorzuć pokrojoną w kostkę paprykę żółtą oraz pomidora (wcześniej warto obrać go ze skórki, Makłowicz poleca starcie pomidora na drobnej tarce).
8. Dopraw całość solą i pierzem, dolej wody, jeśli jest jej za mało, przykryj danie i duś pod przykryciem, aż mięso zmięknie (ok. 20 minut).
9. Dwie łyżki sosu wymieszaj ze śmietaną i tak zahartowaną dodaj do paprykarza.
10. Podawaj z kleksem śmietany i pokrojoną na drobno ostrą papryczką.