Czy cukinia i kabaczek to to samo? Wiele osób nie jest świadomych
Niektórzy upierają się, że to dwa różne warzywa. Inni mówią o różnych odmianach tego samego, ale większość Polaków stosuje wymiennie te dwa określenia na warzywo, które niczym kameleon dostosowuje się do smaku potraw. Cukinia i kabaczek potrafią wywołać konsternację, więc może warto raz na zawsze rozstrzygnąć kwestię terminologii.
Prawda jest taka, że cukinia i kabaczek to dwa określenia na to samo warzywo – różnica jest etymologiczna. Nazwa "cukinia" pochodzi od włoskiego słowa "zucchina" i oznacza po prostu małą dynię. Z kolei określenie "kabaczek" ma korzenie wschodnie – pochodzi od ukraińskiego "kabaczok" i jest bardziej popularne w południowo-wschodniej Polsce.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Cukinia à la ananas to hit ze słoika. Idealnie sprawdzi się do sałatek i deserów
Czy nazwa jest uzależniona od rozmiaru warzywa?
Niektórzy uważają, że młode – żółte lub zielone – warzywa bez pestek to cukinia, a większe – z dużymi pestkami i twardą skórką – to już kabaczek. W rzeczywistości nie ma podstaw do takiego rozróżnienia. To po prostu różne stadia tego samego pysznego dodatku do obiadu.
Cukinia, lub inaczej kabaczek, należy do rodziny dyniowatych i występuje w różnych kolorach. W Polsce najczęściej spotykamy ciemnozieloną, zieloną lub prążkowaną cukinię, ale można znaleźć także żółte i jasnozielone odmiany.
Charakterystyka i właściwości cukinii
Cukinia ma charakterystyczny, wydłużony kształt. Mniejsze warzywa przypominają ogórki, a większe – lekko zakrzywioną maczugę. Zanim roślina wyda owoce, pojawiają się piękne kwiaty, które również są jadalne. Młodą cukinię można jeść w całości razem ze skórką – zwłaszcza gdy pochodzi z własnego ogródka, w którymi nie używasz pestycydów. Z większych okazów warto usunąć nasiona – można je zachować do ponownego wysiewu.
Cukinia jest niskokaloryczna i bogata w witaminy C, K, karoten oraz witaminy z grupy B. Jest także źródłem potasu, wapnia, fosforu, sodu, kwasu foliowego, manganu i miedzi. Dzięki wysokiej zawartości wody, skutecznie nawodnia organizm i wspiera trawienie. Co więcej, jej zdolności zasadotwórcze pomagają odkwasić organizm.
Tak cukinia wpływa na organizm
Kabaczki nie kumulują metali ciężkich, co czyni je bezpiecznymi nawet dla dzieci, kobiet w ciąży i karmiących piersią. Te lekkostrawne warzywa są częstym wyborem rodziców przy rozszerzaniu diety niemowlaka. Cukinię bez ostrych przypraw można podawać również osobom z chorą wątrobą lub wrażliwym układem pokarmowym.
Jak można przygotować cukinię?
Coraz częściej cukinia jest używana nie tylko w daniach wytrawnych, ale także w deserach. Jej zaletą jest neutralny smak, który zmienia się pod wpływem innych dodatków i przypraw. Dojrzałe kabaczki są podstawą wielu potraw takich jak leczo, zupa krem czy ratatouille, ale możesz z nich przygotować także brownie lub szarlotkę.
Mało kto wie, że cukinię można spożywać na surowo, na przykład w sałatkach. Młode warzywa są soczyste i chrupiące. Oczywiście można je także gotować, smażyć, piec lub grillować. Najsmaczniejsza jest w zestawieniu z prostymi, ale wyrazistymi dodatkami, takim jak oliwa z oliwek, czosnek czy papryczka chili.
Kilka pomysłów na dania z cukinią
Jeśli masz ochotę na wytrawną przekąskę na ciepło, przygotuj faszerowaną cukinię – na przykład z mięsem mielonym i mozzarellą. W takiej formie możesz ją podać zarówno na obiad czy kolację, jak i w charakterze startera na rodzinnym przyjęciu.
Miłośnikom ostrzejszych smaków z pewnością posmakuje makaron z cukinii smażonej na oliwie z dodatkiem czosnku i papryczki chili. Do przygotowania makaronu wystarczy użyć tarki lub obieraczki do warzyw. Cukinię możesz wymieszać z serem feta lub posypać parmezanem, aby była bardziej sycąca.
Z kolei placki z cukinii z dodatkiem twarogu i ziół prowansalskich to świetna alternatywa dla klasycznych placków ziemniaczanych. Możesz podać do nich zimne dodatki w stylu greckiego tzatziki lub bułgarskiej sneżanki. Sprawdzą się także gorące dodatki, takie jak sos pieczarkowy czy gulasz węgierski.