Polacy zapomnieli o tym warzywie. Wspiera serce, chroni jelita i wzmacnia kości

Skorzonera to roślina warzywna, z rodziny astrowatych. Kiedyś wykorzystywano ją jako lekarstwo po ukąszenia węży i żmij, stąd jedna z jej nazw to wężymord. Ma jadalny długi korzeń. Jej skórka jest czarna albo ciemnobrązowa, zaś miąższ biały. Smak i wygląd przypominają trochę pietruszkę, pasternak czy szparagi. I tu pojawia się kolejna nazwa, z którą można się spotkać - "zimowe szparagi". Warto wiedzieć, jakie właściwości ma to warzywo i jak go wykorzystywać w kuchni.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Korzeń skorzonery jest bogaty w składniki odżywcze. Ma dużo błonnika pokarmowego oraz białka, jest też źródłem wielu minerałów, np. żelaza, potasu, sodu czy wapnia. W jego składzie są też witaminy z grupy B oraz witamina C. Skorzonera zawiera również cenną inulinę, która ma działanie przeciwzapalne. Ma dobry wpływ na regulowanie poziomu cholesterolu we krwi, wzmacnia odporność i sprawia, że składniki odżywcze są lepiej przyswajane. Z kolei potas i sód w idealnych proporcjach obniżają ciśnienie krwi, co zapobiega chorobom serca. Skorzonera pomaga też przy problemach z trawieniem oraz wzmacnia kości. Korzyści zdrowotnych jest sporo, za to kalorii niewiele.

Jak wykorzystać skorzonerę w kuchni? Możliwości jest sporo. Nadaje się do zup, na grilla, do sałatek, jako dodatek do drugiego dania. Wszystko też zależy od tego, w jakiej mamy ją w postaci świeżej, marynowanej, czy kiszonej. Gdy zamierzamy przygotować danie ze świeżym korzeniem skorzonery, trzeba pamiętać, że po obraniu go ze skóry i pokrojeniu go na kawałki, bardzo szybko ciemnieje. Łatwo temu zapobiec. Wystarczy kawałki korzenia wrzucić do naczynia z zimną wodą i dodać łyżeczkę octu, soku z cytryny lub kwasku cytrynowego. Skorzonera świetnie komponuje się z wieloma przyprawami i ziołami. Najprostszy sposób na nią? Po prostu jej kawałki podsmaż na oliwie i dopraw do smaku.