To najdroższa przyprawa na świecie. Za kilogram trzeba zapłacić nawet 10 tysięcy

Szafran to roślina, którą pozyskuje się z wysuszonych kwiatów krokusa. Najcenniejszą jej część stanowią słupki ze znamionami, ukryte w kwiecie o jasnofioletowej barwie. Te cienkie nitki ze znamion wyróżniają się jasnoczerwonym odcieniem. Sama przyprawa zaś ma bardzo intensywną żółtą barwę, którą barwi na ten kolor wszystko, z czym się zetknie.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Według doniesień, pierwsze uprawy szafranu w Europie miały miejsce w średniowieczu i odbywały się na terenie południowej Francji oraz Hiszpanii. Obecnie szafran uprawia się głównie w Turcji, a także w Iranie, Indiach oraz Hiszpanii. Hodowla szafranu należy raczej do wymagających, przede wszystkim ze względu na potrzeby odpowiedniej gleby i warunki wzrostu. Z tego powodu trudno wyhodować go na własną rękę, nie rośnie też obecnie na dziko.

Szafran uznawany jest za najdroższą przyprawę na świecie — za 1 kilogram trzeba zapłacić niekiedy nawet 10 tysięcy dolarów, zaś 1 gram to koszt około 10-20 złotych. Dlaczego jest taki drogi? Po pierwsze dlatego, że jego uprawa jest trudna. Po drugie, pozyskiwanie znamion szafranu odbywa się ręcznie poprzez ich wyłuskiwanie, a jest to czynność wymagająca precyzji i czasu. To wszystko wpływa na cenę, jaką musimy zapłacić.

Naukowcy odkryli w szafranie około 150 substancji o właściwościach leczniczych. Wśród nich na uwagę zasługują takie składniki aktywne, jak zeaksantyna, karotenoidy (krocetyna i krocyna), safranal, likopen i flawonoidy. Oprócz nich w szafranie obecne są oczywiście węglowodany, białko, tłuszcz, a także liczne minerały, witaminy oraz pektyny.

Najcenniejsza w szafranie jest zawartość witaminy B2 - stanowi on jedno z najbogatszych źródeł roślinnych tej witaminy. Wyróżnia się w nim także witaminę C, A oraz B1, B3 i B6. Spośród minerałów występują: wapń, żelazo, fosfor, magnez, sód i potas.

Wspiera odchudzanie

Szafran to doskonała przyprawa dla osób odchudzających się i dbających o linię. Jest dobrym źródłem antyoksydantów, wspiera metabolizm, zmniejsza apetyt i chęć podjadania.

Łagodzi depresje i nerwice

Według naukowców szafran działa antydepresyjnie. Jedno z przeprowadzonych na grupie 70 osób badań pod kierunkiem B. T. Najafabadiego wykazało, że nadająca żółty odcień przyprawa jest pomocna w leczeniu depresji. Testy na szczurach potwierdziły, że krocyna może mieć pozytywny wpływ na leczenie schizofrenii. Według analizy zmniejsza zaburzenia zachowań społecznych, łagodzi nadpobudliwość oraz poprawia pamięć.

Łagodzi objawy PMS

Substancje znajdujące się w szafranie mają także wpływ na zmniejszenie uciążliwych objawów związanych z PMS — zespołem napięcia przedmiesiączkowego.

Działa antynowotworowo

Pozytywny wpływ szafran wykazuje również wobec komórek nowotworowych. Ogromne znaczenie ma w tym przypadku krocyna o właściwościach, które hamują wzrost komórek nowotworowych. Ta przeciwnowotworowa aktywność dotyczy różnych odmian raka.

Leczy niepłodność i zwiększa libido

Nie wolno zapominać także o wpływie szafranu na usprawnianie funkcji seksualnych. Regularne spożywanie przyprawy przyczynia się do zwiększenia libido oraz ruchliwości plemników.

Zmniejsza ryzyko chorób sercowo-naczyniowych

Ze względu na cenne właściwości przeciwutleniające szafranu, może on wpływać na obniżenie poziomu cholesterolu we krwi. Jednocześnie chroni przed tworzeniem się niebezpiecznych dla zdrowia blokad naczyń krwionośnych oraz tętnic.

Reguluje poziom cukru we krwi

Obniżenie cholesterolu to nie wszystko. Szafran ma również właściwości obniżające ilość cukru we krwi. Jest zatem szczególnie polecany osobom chorującym na cukrzycę i insulinooporność.

Szafran wyróżnia się intensywnym, korzennym smakiem. Niektórzy opisują go jako połączenie gałki muszkatołowej, kardamonu, goździków, z delikatną nutą goryczy, lekko ostrą i piżmową. Można zatem śmiało powiedzieć, że szafran ma wyjątkowy smak. Chcąc dodatkowo wydobyć jego głębię, można pręciki szafranu zanurzyć na chwilę w odrobinie mleka, wody bądź spirytusu i po wyjęciu dodać do danego dania (pamiętając o tym, że szafran dodaje się pod koniec przygotowywania potrawy).

Wystarczą dwie nitki tej przyprawy, by nadać jedzeniu nietypowy smak i zmienić barwę. Należy jednak zaznaczyć, że zbyt duża ilość przyprawy spowoduje, że stanie się gorzka.

Szafran występuje pod dwoma różnymi postaciami — nitki będącej zasuszonymi znamionami kwiatowych słupków i proszku, który powstaje w wyniku zmielenia suszu. W obu formach jest dostępny w sklepach i szeroko wykorzystywany w kuchni. Szafran powinien być dodawany w minimalnych wręcz ilościach — już taka dawka wpływa na intensywny, żółty kolor i smak.

Przyprawę stosuje się w kuchni hiszpańskiej, irańskiej, hinduskiej i marokańskiej. Doskonale komponuje się z takimi daniami, jak paella, risotto, curry, biriani, pilaw, spaghetti, kefta, bułeczki czy lassi.