Jedz zamiast ziemniaków. Ma mniej kalorii, ale szybko syci i zmniejsza apetyt

Topinambur, inaczej słonecznik bulwiasty (Helianthus tuberosus), to warzywo pochodzące z Ameryki Północnej. W odróżnieniu od słonecznika zwyczajnego wykorzystuje się nie nasiona, lecz organy podziemne – bulwy. Z wyglądu przypominają nieco kłącza imbiru, są jednak segmentowane, m.in. właśnie po tym można je rozpoznać. Mają lekko orzechowy i słodkawy smak, kojarzący się zarówno z nasionami słonecznika, orzechami i karczochem. Topinambur to bylina, jednak najczęściej jest uprawiana jako roślina jednoroczna. To efektowna dekoracja ogrodu. Tworzy małe, ale liczne żółte kwiaty. Dorasta do ok. dwóch metrów wysokości.

Bulwy należy sadzić jesienią lub wczesną wiosną na głębokości 10-15 cm. Najlepiej umieszczać je w rzędzie co ok. 50 cm, przy czym prawidłowa odległość pomiędzy rzędami wynosi 70-100 cm. Jednocześnie należy sadzić je w oddaleniu od innych roślin, gdyż słoneczniki bulwiaste rozrastają się ekspansywnie i mogą zagłuszać słabsze gatunki. Pod uprawę wybiera się stanowiska słoneczne do lekko zacienionych. Topinambur preferuje gleby żyzne, próchnicze i wilgotne. Należy unikać uprawy w podłożach lekkich, piaszczystych. Trzeba podlewać go w czasie susz i regularnie odchwaszczać. Warto stosować podpórki. Bulwy dojrzewają jesienią. Zbiera się je, gdy roślina zaczyna obumierać (żółknięcie liści).

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Topinambur wykorzystuje się w różnorodnej formie: można spożywać go na surowo (np. dodawać do sałatek), smażyć, piec i gotować. Nadaje się do przyrządzania purée jako alternatywa dla powszechnych ziemniaków. Można go piec z ziołami i traktować jako dodatek do pieczeni, drobiu (np. filetów) i innych mięs. Jest polecany także do podawania z kotletami sojowymi. To bardzo smaczna propozycja jako baza do zupy – kremu. Bulwy można wykorzystać do pieczenia w postaci czipsów, frytek bądź plastrów (tak jak przyrządza się bataty).

Topinambur to skarbnica witamin (A, C, E, K, witaminy z grupy B) i soli mineralnych (potas, żelazo, wapń i cynk). W skład wchodzi również błonnik i inulina. Ostatni związek aktywny pomaga regulować poziom cukru we krwi, dlatego polecany jest dla osób z cukrzycą typu 2 i stosujących dietę odchudzającą. Ma niski indeks glikemiczny i jest niskokaloryczny. Daje uczucie sytości i zmniejsza apetyt. Reguluje poziom cholesterolu we krwi i obniża ciśnienie tętnicze. Pomaga oczyścić organizm z toksycznych produktów przemiany materii. Sok z topinamburu wykorzystuje się zewnętrznie do leczenia oparzeń i zmian łuszczycowych.

Topinambur to warzywo, któremu warto dać szansę. Można go nabyć w sklepach lub samemu produkować. To drugie rozwiązanie ma więcej zalet. Raz – wiemy, co jemy. Dwa – roślina ma duże walory dekoracyjne i tym samym wzbogaca ogród.